“HINDI LANG DEPRESSION — ANG SUMPANG NAGBALIK!”

Ang nakakikilabot na misteryo sa likod ng pagkamatay ni Emman Atienza

Sa unang tingin, parang isa lang itong kwento ng isang binatang nalugmok sa kalungkutan. Si Emman Atienza, 27 anyos, isang tahimik at mabait na anak, ay natagpuang walang buhay sa loob ng kanilang lumang bahay sa San Pablo, Laguna. Ayon sa unang ulat ng pulisya, “depression” umano ang dahilan ng lahat. Ngunit habang lumilipas ang mga araw, mas lalong nagiging madilim at misteryoso ang mga detalye sa kanyang pagkamatay—lalo na nang magsimulang magsalita ang mga taong pinakamalapit sa kanya.

Isang ama, isang sumpa

Si Mang Rodolfo, ama ni Emman, ay kilalang mahigpit at mapamahiin. Matagal na raw itong nakikialam sa mga ritwal na hindi maipaliwanag—mula sa mga anting-anting hanggang sa mga orasyon na ginagamit umano para “protektahan” ang pamilya. Ngunit isang gabi bago mamatay si Emman, may narinig ang mga kapitbahay na malalakas na sigawan mula sa loob ng bahay. Sa sumunod na araw, tahimik na lang ang lahat.

“Wala na si Emman,” iyan lang ang nasabi ni Mang Rodolfo nang makita siya ng mga kapitbahay.

Ang katawan ng binata ay natagpuan sa loob ng silid niya—may mga kakaibang marka sa kanyang braso, tila mga simbolo na hindi kilala ng kahit sino. Sa tabi ng kanyang kama, may nakabukas na lumang aklat na may mga Latin na salita. Ang mga mata ni Emman, ayon sa mga nakakita, ay tila nakatitig pa rin sa isang bagay sa kisame.

Ang kaibigan na nagsiwalat

Ilang araw matapos ang libing, lumapit sa media ang matalik niyang kaibigan na si Marco, na noon ay halos hindi makapaniwala sa mga nangyari. Sa isang eksklusibong panayam kay Kuya Kim, nanginginig niyang sinabi:

“Hindi ‘to simpleng depresyon, Kuya Kim. Alam kong may ginawa ang tatay niya… narinig ko mismo.”

Ayon kay Marco, ilang buwan bago mamatay si Emman, madalas niyang marinig ang binata na nagrereklamo tungkol sa mga kakaibang ritwal ng kanyang ama. Isang beses daw, habang nag-iinuman, biglang sinabi ni Emman:

“Pakiramdam ko, ako mismo ang sinasaktan ng sumpa na nilikha niya.”

At noong huling gabi bago siya mamatay, tinawagan daw siya ni Emman ng alas-dos ng umaga—umiiyak, nagsasabing “may gumagalaw sa kwarto.” Hindi na siya nakasagot. Kinabukasan, patay na si Emman.

Ang lumang kwaderno

Matapos ang mga pangyayari, isang lumang kwaderno ang natagpuan sa lumang aparador ni Mang Rodolfo. Nakasaad doon ang mga kakaibang tala—mga dasal, pangalan, at petsa. Sa pinakahuling pahina, may nakasulat na,

“Kung siya ang pinagmumulan ng kahinaan, siya rin ang magiging handog.”

Hindi pa malinaw kung sino ang tinutukoy, pero para sa mga nakakakilala sa pamilya, malinaw ang ibig sabihin nito. Si Emman ang “handog.”

Ang takot na bumabalik

Mula noon, naging tahimik si Mang Rodolfo. Hindi na siya lumalabas ng bahay, at ayon sa ilang residente, gabi-gabi ay may naririnig silang tinig na nagmumula sa loob—tila boses ni Emman. Minsan daw, nakikita rin nilang bukas ang ilaw sa silid ng binata, kahit sarado at bakanteng-bakante ang buong bahay.

Ayon kay Kuya Kim, nakakuha rin sila ng mga larawan mula sa loob ng bahay—at sa isa sa mga ito, may nakuhang anino sa tabi ng kama ni Emman, bagama’t wala namang ibang tao roon. Isang paranormal expert ang tumingin at nagsabing,

“Hindi ito basta multo. Parang may naiwan na piraso ng kaluluwa na hindi mapakali dahil sa ritwal.”

Ang tanong na walang sagot

Hanggang ngayon, walang malinaw na paliwanag kung ano talaga ang nangyari kay Emman Atienza. Depresyon nga ba, o isang sumpang inilapat ng sariling ama? Hindi na muling lumabas sa publiko si Mang Rodolfo, at nang subukan siyang kapanayamin, sumagot lang siya ng isang linya:

“May mga bagay na hindi dapat sinisilip ng mata ng tao.”

Ngayon, ilang buwan na ang lumipas, ngunit patuloy pa rin ang mga kwento—mga bisita raw na nakakaramdam ng malamig na hangin sa loob ng bahay, mga litrato na biglang nagkakaroon ng anino, at mga boses sa dilim na bumubulong ng pangalan ni Emman.

Isang paalala

Ang kwento ni Emman Atienza ay nagsisilbing babala—na minsan, ang mga lihim na ating itinatago sa loob ng pamilya ay mas mapanganib pa kaysa sa anumang sumpa. Sa pagitan ng agham at pamahiin, totoo man o hindi, isa lang ang malinaw: may mga misteryong mas mabuting hindi pinakikialaman.