Tahimik ang gabi sa Maynila nang biglang kumalat ang isang nakakabinging balita—isang bulong na unti-unting naging sigaw. Sa mga kalsada, sa social media, sa mga opisina, iisang pangalan ang paulit-ulit na binabanggit: VP Sara Duterte. Pero ang mas nakakagulat? Ayon sa mga “insider,” mismong ilang tauhan daw ng Philippine Army ang nagpakita ng matinding suporta, diumano’y “solid bloc vote,” para sa posibilidad na maging susunod na Pangulo ang Bise Presidente.

Hindi pa man naglalabas ng pormal na pahayag ang Palasyo, pero sa loob daw nito ay may tensyon—isang uri ng katahimikang mas maingay pa kaysa sigawan.

UNANG PUTOK NG BALITA

Nagsimula ang lahat nang isang mataas na opisyal, na hindi pinangalanan para sa kanyang seguridad, ang nagbahagi ng impormasyon sa isang pribadong pagpupulong:
“Marami sa hanay ng Army ang naghahangad ng lider na may tapang at malinaw na direksiyon. Kung ngayon gagawin ang botohan, solid ang suporta kay VP Sara.”

Parang domino effect ang nangyari. Isang bulong → naging usap-usapan → naging pampublikong katanungan:
“Totoo ba ‘to?”

Sa hindi inaasahang bilis, sumabog ang balita. At gaya ng inaasahan, hindi natuwa ang ilang personalidad sa loob ng gobyerno.

NAGKAGULO DAW SA PALASYO?

Sa pagitan ng mga pintuan ng kapangyarihan, may mga kumikilos nang hindi nakikita ng publiko. Ayon sa ilang sources, nagkaroon umano ng emergency meeting sa Palasyo. Hindi raw ito simpleng pagpupulong — may taas-boses, may pagtatalo, may kaba.

Bakit?

Dahil kung totoo ang ulat, nangangahulugan ito ng isang napakalaking pagbabago sa landscape ng politika:
Ang suporta ng Army ay makapangyarihan. At kapag sabay-sabay itong pumabor sa isang kandidato, ang epekto nito ay parang lindol.

May ilan daw na nagtanong:
“Sino ang nagpakalat ng balita? Totoo ba ang ‘bloc support’? Nararapat bang aksyunan agad?”

At ang pinakamatindi:
“Dapat bang pigilan ang paglakas ng pangalan ni VP Sara?”

PAGKILOS NG PHILIPPINE ARMY

Naglabas ng isang “general statement” ang Army—maingat, kontrolado, pero may bigat. Hindi nila direktang tinukoy ang Bise Presidente, pero malinaw ang tono:

“Ang hanay ng Army ay nananatiling tapat sa Republika at nakatutok sa interes ng bayan. Nirerespeto namin ang demokratikong proseso at sinusuportahan ang sinumang lider na makapagbibigay ng katatagan sa bansa.”

Sa unang tingin, neutral. Pero para sa mga analyst at observer, may ibang kahulugan iyon:
Isa iyong pahiwatig na bukas sila sa isang lider na matatag, may tapang, at may kapasidad — mga katangiang madalas iniuugnay kay VP Sara.

Kaya lalo pang tumindi ang apoy.

“BOTO LAHAT KAY VP SARA”? — PAANO NAGSIMULA ANG LINE NA ITO?

Sa isang kampo ng Army sa Mindanao, may na-leak na video ng ilang sundalo na nagsasabi:
“Kung si Ma’am Sara ang tatakbo, suportado namin.”
Hindi ito pormal, hindi opisyal—pero sapat para mag-viral.

Dito nagsimula ang linya:
“Boto lahat kay VP Sara.”

At gaya ng inaasahan, kumalat ito parang sunog sa social media.

May nagagalit.
May natutuwa.
May nagtataka.
May natatakot.

Pero higit sa lahat — may nagbabantay sa susunod na galaw.

PAG-AALALA NG ILAN: “MILITARY INFLUENCE?”

Hindi maiiwasang mabahala ang ilang sektor.

Ano ang mangyayari kung sobrang lumakas ang impluwensiya ng militar sa pulitika?
Magiging banta ba ito sa demokrasya?
O isa lamang itong natural na reaksyon ng isang institusyong naghahangad ng matatag na pamumuno?

Ayon sa isang political analyst:
“Hindi masamang magpahayag ng suporta ang mga sundalo bilang indibidwal. Ang delikado ay kung ang buong institusyon ay kumikilos para sa isang kandidato. ‘Yun ang bantayan.”

Ngunit may isa pang anggulo:
Marami sa hanay ng militar ang sawang-sawa na raw sa kaguluhan, sa intriga, sa hindi matapos-tapos na bangayan sa politika. Gusto nila ng lider na malinaw at may direksiyon.

At sa ngayon, para sa ilan, si VP Sara raw ang simbolo ng “katatagan.”

SA CAMP NI VP SARA: TAHIMIK PERO NANONOOD

Kapansin-pansin ang katahimikan ng Bise Presidente. Walang pahayag. Walang komento. Walang pag-amin o pagtanggi.

Pero ayon sa isang insider mula sa kanyang kampo:
“Hindi kami nagmamadali. Ang taong bayan ang magdedesisyon. Hindi ito tungkol sa ingay—tungkol ito sa tamang panahon.”

Isang linya na mas lalong nagpasiklab sa usapan.

ANO ANG TUNAY NA GOOD NEWS?

Para sa mga taga-suporta, ang good news ay simple:
Lumalaki ang pangalan ni VP Sara bilang posibleng susunod na Pangulo.

Para sa iba naman,
ang good news ay ito:
Nagpapakita ang militar ng pagkakaisa, kahit sa panahon ng krisis sa politika.

Para sa mga kritiko naman:
Ang good news ay mas maraming mata ang nagbabantay sa anumang posibleng pag-abuso ng kapangyarihan.

Pero may isang mas malalim na good news na hindi nakikita ng karamihan:

Nagigising ang publiko.
Mas marami ang nakikialam.
Mas marami ang nagmamasid.
Mas marami ang nagtatanong.
At kapag nagtatanong ang sambayanan, mas tumitibay ang demokrasya.

ANO NA ANG SUSUNOD?

Habang papalapit ang halalan, lalong lalakas ang bulungan, ang galaw, ang tensyon. Sa bawat araw na lumilipas, parami nang parami ang nag-uusap tungkol sa tanong na hindi mawala sa utak ng madla:

“Kung tatakbo si VP Sara, sino ang makakatalo sa kanya?”

Pero ang tanong na mas dapat pag-isipan ay ito:

“Handa ba ang bansa sa isang bagong yugto ng politika — isang yugto kung saan ang suporta ng militar, ng Palasyo, at ng publiko ay sabay-sabay na gumagalaw?”

Walang kasiguraduhan. Walang malinaw na sagot. Pero isang bagay ang tiyak:

Ito ang pinakamainit, pinakamapanganib, at pinakamahalagang laban sa pulitika sa mga susunod na taon.

At habang tumataas ang tensyon…
habang umiinit ang eksena…
habang mas lumalakas ang pangalan ni VP Sara…

Isa ang sigurado:

Magsisimula pa lang ang totoong kwento.