ANG LIHIM SA PAGBALIKTAD NI BERSAMIN: Sino ang Nagpaalis sa Kanya? At Bakit Nag-AI/Clone ang Pangulo sa Harap ng Sariling Kapatid?

 

Sa kasalukuyang yugto ng pambansang pulitika, ang Malacañang ay hindi na lamang isang simbolo ng kapangyarihan, kundi isa nang entablado ng patung-patong na drama, pagtatago, at pagtanggi na yumanig sa tiwala ng taumbayan. Sa gitna ng Php 100 bilyong budget insertion na umaabot hanggang sa pinakamataas na pinuno ng bansa, isa namang shocking reversal mula sa isang dating mataas na opisyal ang lalong nagpalala sa krisis ng tiwala at nagtanong sa tunay na namumuno sa likod ng mga kurtina.

Ang dating Executive Secretary (ES) Lucas Bersamin—isa sa pinakamakapangyarihang posisyon sa gabinete—ay lumabas sa publiko at mariing kinontra ang opisyal na pahayag ng Palasyo. Taliwas sa anunsyo ng Presidential Communications Office (PCO) na nag-resign siya out of delicadeza, tahasan niyang sinabing hindi siya nag-resign, kundi “kailangan na umalis” [00:24].

Ang kanyang paglilinaw ay nag-iwan ng isang mystery na mas nakababahala pa sa simpleng pagbibitiw. Ayon kay Bersamin, may tumawag lang sa kanya noong Nobyembre 17, at sinabing kailangan na siyang umalis. Ngunit ang mas nakakagulat, iginiit niya na ang utos na ito ay “hindi raw ito galing sa Malakanya” [00:34]. Ang tanong tuloy ng taumbayan: Kung hindi galing sa Palasyo ang utos na paalisin ang ES, sino ang tunay na master na may kakayahang utusan ang pagpapatalsik sa isang opisyal na kasing-taas ni Bersamin?

Ang mga pangyayaring ito ay nagpapakita ng isang malaking lame duck syndrome o, mas masahol pa, isang lihim na kapangyarihan na gumagalaw sa likod ng administrasyon, na may kakayahang manipsa at magdikta ng mga desisyon. Ang pagmamadali ng PCO na ianunsyo ang resignation out of delicadeza—kahit wala pa siyang sinusumiteng resignation letter [00:41]—ay nagpapatunay na mayroon talagang tinatago at mayroong mga tao na nais burahin ang anumang bakas ng hindi pagkakaunawaan sa loob ng Palasyo.

Ang Kontra-Naratibo sa Php 100 Bilyong Insertion

 

Ang pag-alis ni Bersamin ay nag-ugat sa umiinit na isyu ng Php 100 bilyong budget insertion na ibinulgar ni dating Congressman Zaldy Co. Sa gitna ng ingay na ito, naglabas ng sariling bersyon ng kuwento si Senator Ping Lacson sa Senado, na tila nagtatangkang linisin ang pangalan ni Pangulong Marcos Jr.

Kinumpirma ni Lacson na totoo ang Php 100 bilyong insertion [01:00]. Gayunpaman, pilit niyang nilinaw na “hindi raw ito alam ni Pangulong Marcos Jr.” [01:10]. Ang isyu, ayon kay Lacson, ay nasa isang opisinang nag-misrepresent sa Pangulo upang palabasin na siya mismo ang nag-utos ng insertion [01:18]. Ang naratibo na ito ay isang malaking pagbaliktad sa naunang paratang ni Zaldy Co na si Marcos Jr. mismo ang “mastermind” [00:50].

Ang dalawang salungat na kuwento—ang mastermind vs. ang misrepresented—ay naglalagay sa taumbayan sa kalagitnaan ng isang war of narratives, kung saan ang katotohanan ay pilit na dinodoble at nilalabo. Ngunit ang pagtatangka na linisin ang pangalan ng Pangulo ay lalong humina nang inilabas ni Zaldy Co ang isang detalyadong document na nagpapakita ng isang “cash out 1 billion for RR” noong Hunyo 14, 2024 [11:34]. Ang misteryosong “RR” at ang malaking halaga ng salapi ay nagpapahiwatig ng isang direktang paper trail na lampas pa sa mga “misrepresenting office” at nagtatanong kung sino ang tunay na nakikinabang.

Ang Hamon ng Pangulo at ang Akusasyon ng Kaduduwagan

 

Sa pag-atake ni Zaldy Co, napilitan si Pangulong Marcos Jr. na humarap sa media at magbigay ng sarili niyang sagot. Ang kanyang tugon ay direktang hamon kay Co na bumalik sa bansa at harapin ang kanyang mga kaso [02:12]. “Patunayan, but come home, ba’t ka nagtatago sa malayo,” [02:30] ang kanyang matapang na panawagan.

Ngunit ang tapang na ito ay mabilis na tinawag na hypocrisy ng mga kritiko. Ang argumento: Madaling maging matapang kung nasa kapangyarihan, ngunit ang hamon na ito ay sinundan ng isang matinding banta—na si Co ay “kakarnehin” (pababagsakin at ikukulong sa panganib) kung siya ay umuwi [04:02]. Ang pag-uutos ni Marcos Jr. na umuwi si Co ay naging isang patunay, para sa mga nag-aakusa, na siya ay duwag—isang taong nagtago sa likod ng mga spouses at mga palingkera sa PCO [05:58], at ngayon ay naglalabas ng tapang dahil alam niyang nasa kontrol niya ang sistema ng hustisya [03:33].

Ang kritisismo ay umabot pa sa pagbanggit sa koneksyon ng Pangulo sa kanyang asawa. Ang pagkawala ng propesyonalismo sa PCO, na diumano’y dahil sa impluwensya ni “Claire” (isang pagtukoy sa First Lady, na madalas na binabanggit sa mga balita bilang nagtatago sa likod niya), ay nagpababa sa tiwala ng taumbayan sa ahensya [21:44]. Ang Pangulo, na halos isang taon na diumano’y nagtago sa likod ng kanyang asawa, ay hindi raw karapat-dapat maglabas ng hamon sa isang taong humaharap sa batas.

Ang Personal na Trahedya: Hindi Kapatid, Kundi AI/Clone?

 

Ang pinaka-emosyonal at nakayayanig na bahagi ng krisis ay ang personal na paghaharap sa loob ng pamilyang Marcos. Matapos akusahan ni Senador Imee Marcos ang kanyang kapatid na gumagamit ng ilegal na droga sa isang rally [26:17], ang naging tugon ni Pangulong Marcos Jr. ay hindi isang simpleng pagtanggi—ito ay isang brutal na personal na atake.

Sa kanyang press conference, pinalabas ng Pangulo na ang kanyang kapatid na nagsalita ay “not my sister,” na nagpapahiwatig na baka ito ay AI o isang clone [00:22:49 – 00:23:52]. Ang reality distortion na ito ay nagbigay ng hinala na si Marcos Jr. ay sabog (high) o indenial sa kanyang mga pagkakamali, isang katangian ng drug addiction na magpapaliwanag sa kanyang withdrawal symptoms at kawalan ng malinaw na pag-iisip [05:17].

Ang tugon ni Imee Marcos sa kanyang kapatid ay puno ng trahedya at pag-asa: “Bongbong, ako ‘to,” ang kanyang sinabi sa isang Facebook post. Ang mas nakadurog-puso, hinamon niya ang kanyang kapatid na patunayan siyang mali, at nagdasal: “Sana mali ako” [00:24:07 – 00:25:19]. Ang pagnanais ni Imee na siya ay maging mali—kahit alam niyang tama ang kanyang hinala—ay nagpapakita ng isang malaking sacrificial love para sa kanyang kapatid, habang nag-aalala sa kanyang kalusugan at katatagan. Ito ay nagpapatunay na ang krisis sa Palasyo ay hindi lamang tungkol sa pera, kundi tungkol sa personal at emosyonal na kalagayan ng pinakamataas na pinuno.

Ang Panganib ng Di-Pagkakaunawaan at ang Ating Kinabukasan

 

Ang mga pangyayaring ito ay naglalagay sa bansa sa isang constitutional limbo. Ang isang dating ES ay pinalayas ng isang mystery power, ang Pangulo ay nag-a-AI/clone sa harap ng kanyang sariling kapatid, ang Php 100 bilyong katiwalian ay kinukumpirma ng Senado ngunit itinatanggi ng Malacañang.

Ang lahat ng ito ay nagpapatunay na ang Pilipinas ay kasalukuyang pinamumunuan sa ilalim ng isang crisis of truth. Ang Pangulo, na dapat ay stable at credible, ay nakaharap sa akusasyon ng drug addiction at katiwalian. Samantala, ang mga opisyal na dapat magdala ng accountability (gaya ng ES Bersamin) ay bigla na lang pinatalsik ng isang hindi kilalang puwersa.

Kaya naman, ang hamon sa taumbayan ay hindi lamang ang pananawagan kay Zaldy Co na umuwi, kundi ang paghahanap sa tunay na katotohanan. Sino ang nag-utos kay Bersamin na umalis? Sino ang tunay na pinuno sa likod ng malaking tabing? At kailan tayo magkakaroon ng isang pamahalaan na matatag, tapat, at hindi nagtatago sa likod ng AI, clones, o mga asawa?

Ang krisis na ito ay isang malaking paalala na ang tanging lunas sa destabilisasyon at katiwalian ay ang walang takot na paghahanap sa katotohanan at ang paninindigan sa Konstitusyon—bago pa tuluyang lamunin ng kasinungalingan at kapangyarihan ang kinabukasan ng Pilipinas. (1,067 words)