ESPIRITU NG OFW SUMANIB SA ANAK AT TIYAHIN AMONG BABAE AT ANAK ANG ITINURO | UPDATE

Sa Barangay San Isidro, Bulacan, isang nakakagimbal na pangyayari ang nagpaantig ng buong komunidad—isang bata, pitong taong gulang, na si Mika, ang biglang nagsimulang magsalita sa tinig na hindi kanya. Ayon sa mga saksi, ang boses na narinig ay tila sa isang babaeng may edad, at ang mga salitang lumalabas sa kanyang bibig ay hindi kilala sa kanilang tahanan. Ngunit ang pinakanakakakilabot? Ang bawat salitang iyon ay tila mga huling panaghoy ng isang OFW na matagal nang nawala sa Saudi Arabia.

Si Rowena, ina ng bata, ay isang simpleng mananahi. Ayon sa kanya, nagsimula ang lahat matapos niyang tanggapin ang isang kahon ng mga gamit mula sa kapatid niyang si Ate Marites, na dati’y OFW sa Saudi. Ang kahon ay dumating dalawang linggo matapos mapabalitang patay si Marites sa isang aksidenteng kinasangkutan ng kanyang employer. Ngunit ayon sa pamilya, may mga bahagi ng katawan nitong hindi nahanap—parang may kulang sa paglilibing.

Isang gabi, habang nagliligpit ng mga gamit, biglang nag-iba ang kilos ni Mika. Tumitig siya sa dingding, at sa malamig na tinig ay sinabi, “Bakit nila ako iniwan doon?” Napahinto si Rowena. Akala niya ay nagbibiro lamang ang anak, ngunit nang tumingin si Mika sa kanya at nagsalita ng “Ako ito, si Ate Marites”, napasigaw siya sa takot.

Kinabukasan, dinala nila si Mika sa simbahan. Nandoon si Father Domingo, kilalang pari sa kanilang bayan. Sa gitna ng dasal, biglang sumigaw si Mika, umiiyak, at itinuturo ang tiyahin niyang si Lourdes, kapatid ni Rowena. “Ikaw ang nagbukas ng kahon! Alam mo kung bakit ako hindi nakauwi nang buo!”

Gulantang ang lahat. Ayon kay Lourdes, wala siyang alam. Pero matapos ang ilang araw, sa labas ng simbahan, inamin niya kay Rowena ang katotohanan: bago dumating ang kahon, may nakatanggap siya ng mensahe sa Facebook mula sa isang hindi kilalang account, nag-aalok ng “pampaswerte” kung bubuksan niya ang kahon bago ito ibigay kay Rowena. Dahil sa kagustuhang umunlad, ginawa niya ito—hindi niya alam na iyon pala ang sisira sa katahimikan ng kanilang pamilya.

Mula noon, sunod-sunod na kakaibang pangyayari ang naganap sa bahay. May mga bagay na kusang gumagalaw, may mga yabag sa gabi, at minsan, maririnig ang boses ni Marites na tila nananawagan ng hustisya. Ayon sa mga paranormal expert na tinawag, ang espiritu ni Marites ay hindi matahimik dahil may lihim na bumabalot sa kanyang pagkamatay.

Ibinunyag ng isang dating kasamahan niya sa Saudi, sa pamamagitan ng video call, na hindi aksidente ang nangyari. May away umano sa pagitan ni Marites at ng among babae nito. May narinig pa raw siyang sigawan bago tuluyang nawala si Marites sa trabaho. Ilang araw lang, napabalitang nahulog siya mula sa ikatlong palapag ng bahay—ngunit walang testigo, at walang imbestigasyon.

Matapos marinig ito, lalo pang lumala ang pag-aasal ni Mika. Tuwing gabi, umiiyak siya sa gitna ng tulog, sinasabing “Ibalik mo ang kwintas ko… nandoon ang susi!” Sa tulong ng barangay captain at ilang kagawad, muli nilang binuksan ang kahon ng mga gamit ni Marites. Sa ilalim ng mga damit, may nakita silang maliit na pulang pouch—at sa loob nito, isang gintong kwintas na may locket.

Nang buksan nila ang locket, may nakalagay na litrato ni Marites at ng isang batang babae—hindi kilala ng pamilya. Kasama rin ang maliit na papel na may nakasulat na “Akin ito, huwag mong alisin.” Nang makita ito ni Lourdes, bigla siyang napahawak sa ulo, tila may matinding sakit. Pagkatapos noon, nawalan siya ng malay at isinugod sa ospital.

Sa loob ng tatlong araw, hindi siya nagising. Ayon sa mga doktor, normal ang lahat ng resulta—walang pisikal na dahilan para sa kanyang kondisyon. Ngunit ayon sa pari, marahil ay iyon ang parusa ng kaluluwa ni Marites na gustong magpahiwatig ng katotohanan.

Matapos ang isang linggo, nagising si Lourdes. At sa pagitan ng luha at panghihina, umamin siya. Totoo nga—hindi aksidente ang nangyari kay Marites. Nalaman niya mula sa mga liham na ipinadala ni Marites bago ito namatay, na may lihim na relasyon umano ang among lalaki kay Marites, at nang mabunyag ito ng among babae, nagkaroon ng malagim na komprontasyon. Sa takot, pinilit ni Lourdes na huwag nang ikuwento ang nalaman, kapalit ng perang ipinadala sa kanya ng misteryosong tao mula abroad.

Nang maisiwalat ang lahat, nagsagawa ng dasal at paglilinis ang simbahan. Sa huling gabi ng novena, habang nag-aalay ng kandila, marahang lumapit si Mika sa altar at sinabi, “Tapos na. Salamat.” Pagkatapos noon, hindi na muling nagpakita ang kakaibang mga pangyayari.

Hanggang ngayon, nananatiling palaisipan sa mga taga-Barangay San Isidro kung paano nakabalik ang espiritu ng OFW upang maghiganti at magpahiwatig ng katotohanan. Ngunit iisa ang kanilang paniniwala—ang hustisya, kahit sa kabilang buhay, ay hindi kailanman natatago.

At kung minsan, kailangan lang ng isang inosenteng bata para muling ipaalala sa atin… na ang mga lihim, gaano man katagal, ay laging lumalabas sa huli. 😨