HINDI LANG BIRO: Ang Trahedya ni Emman Atienza—Sa Likod ng Ngiti, Bipolar Disorder at CPTSD ang Kalaban

 

Isang malalim na lungkot at pagkabigla ang bumalot sa mundo ng social media at entertainment matapos kumalat ang balita ng pagpanaw ni Emman Atienza [00:00], ang 19-taong gulang na content creator at bunso ni Kuya Kim Atienza. Ang kaniyang pagkamatay, na idineklara ng mga awtoridad sa Los Angeles County bilang suicide [01:27], ay hindi lamang isang trahedya, kundi isang masakit na paalala na ang ngiti ay hindi laging tanda ng kasiyahan, at ang pinakamatingkad na liwanag ay kadalasang nagtatago ng pinakamadilim na laban.

Si Emman Atienza ay kilala sa pagiging bukas at totoo sa usapin ng mental health [00:46], isang bagay na kaniya mismong pinaglaban hanggang sa huli. Ang kaniyang pagpanaw noong Oktubre 22, 2025, ay naglantad sa isang private battle na nagpapamalas kung gaano kahirap ang laban sa loob ng ating isip, lalo na para sa mga nakararanas ng bipolar disorder at iba pang malalim na kondisyon. Ang kaniyang kuwento ay isang journalistic na pagsusuri sa magkakasalungat na realidad ng social media glamour at ng vulnerability ng kalusugang pangkaisipan.

Ang Lihim na Laban: Bipolar Disorder at ang Nakakapagod na Siklo

 

Sa mga video ni Emman, madalas siyang makikita bilang isang taong masayahin, puno ng enerhiya, at palakaibigan. Subalit, sa likod ng kaniyang mga post ay may mabigat siyang dinadala [00:53]. Lantaran siyang nagbahagi ng kaniyang karanasan sa bipolar disorder, isang kondisyon na nagdudulot ng matinding pagbabago sa emosyon—mula sa sobrang mania o kagalakan hanggang sa labis na kalungkutan o depresyon [01:42].

Inilarawan ni Emman ang kaniyang pakikibaka bilang isang paulit-ulit na siklo ng pag-asa at panghihina. Kapag siya ay nasa manic phase, nagiging sobra siyang tutok sa mga bagay tulad ng pagpapaganda at pag-aalaga sa sarili. Inamin niya na minsan, gumigising pa siya nang sobrang aga, mga 3:00 ng madaling-araw, para lamang tapusin ang kaniyang skin care routine [02:22] bago pumasok. Sa panahong ito, akala niya ay gumagaling na siya at nagiging perpekto [02:46].

Ngunit ang kasunod ng high ay ang low [02:55]—ang matinding kalungkutan, pagod, at kawalan ng tiwala sa sarili [02:31]. Sa panahong ito, mas lalo niyang naiisip ang kaniyang mga kakulangan. Ang paulit-ulit na damdamin ng pagbabalik sa “dati” matapos umasa na naging maayos na ang lahat ay nakakapagod [02:58], na nagpapakita na ang laban sa mental health ay hindi lamang simpleng lungkot, kundi isang tuloy-tuloy na pakikibaka sa loob ng ating isip [03:21].

Kalaunan, sinabi rin ni Emman na una siyang na-diagnose ng depresyon, ngunit napatunayang mayroon pala siyang Complex Post-Traumatic Stress Disorder (CPTSD) [09:50]. Ang maling diagnosis na ito ay lalong nagpakita kung gaano kasalimuot at kahirap unawain ang mga sakit sa pag-iisip, at kung bakit mahalaga ang tamang atensyon at pag-unawa.

 

Ang Pasanin ng Pribilehiyo: Pagtatanggol sa Sarili at Pamilya

 

Hindi lang mental health ang pinagdaanan ni Emman. Bilang anak ng isang sikat na personalidad, hindi siya nakaligtas sa matinding pagbatikos ng publiko. Ang kaniyang buhay sa social media ay naging target ng online scrutiny, lalo na matapos maungkat ang tungkol sa kaniyang privilege.

Ang isa sa pinakamalaking kontrobersya na kaniyang hinarap ay ang tinawag na “Resto Bill video” [05:48], kung saan ipinakita niya at ng kaniyang mga kaibigan ang dinner bill na umabot ng mahigit P130,000 sa isang mamahaling restaurant [06:07]. Mabilis siyang binansagan ng mga netizen na mayabang o privileged.

Ngunit pinili ni Emman na harapin ang isyu nang may katapatan. Nilinaw niya na ang eksena ay biro lamang, at ang bill ay binayaran ng ahensya ng kaniyang kaibigan [06:23]. Higit pa sa paglilinaw, matapang niyang ipinagtanggol ang kaniyang karapatan na gastusin ang perang pinaghirapan [06:31].

Hindi niya kailanman itinanggi ang pribilehiyo na mayroon siya sa buhay, ngunit iginiit niya na hindi ito dahilan para siya husgahan [07:03]. Kinuwestiyon niya ang double standard ng paghusga sa kaniya dahil lamang sa yaman ng kaniyang pamilya, kumpara sa ibang sikat na personalidad [07:11].

Ipinagtanggol din niya ang kaniyang pamilya laban sa isyu ng “nepo babies” [07:35]. Nilinaw niya na bagaman may mga kamag-anak siyang pulitiko, ang kaniyang pamilya ay hindi umasa sa pera o kapangyarihan ng mga ito. Ipinunto niya na ang kaniyang inang si Felicia Hong, na Taiwanese, ay nagtapos sa Harvard at nagtayo ng sarili niyang paaralan. Samantala, ang kaniyang amang si Kuya Kim, ay sumikat sa larangan ng entertainment at journalism nang hindi umaasa sa pulitika [08:18]. Mas pinili ni Emman na gawing biro ang bansag at patunayan na kaya niyang magsikap sa sarili niyang paa [08:35].

Ang Liwanag at Pangarap: Advocacy at Fashion

 

Sa kabila ng mga personal na laban at online bashing, nanatili si Emman na isang advocate at isang kabataang may malaking pangarap.

Noong 2022, itinatag niya ang kaniyang sariling organisasyon na tinawag na Mentality Manila [09:31]. Ang layunin nito ay simple ngunit makapangyarihan: tulungan at palakasin ang loob ng mga taong nakikipaglaban sa problema sa pag-iisip. Ginamit niya ang kaniyang platform para ipaalam sa publiko na ang mental illness ay hindi dapat ikahiya [10:01]. Matapang niyang binatikos ang paggamit ng mga salitang baliw o sira sa mga taong may ganitong kondisyon, iginigiit na pare-pareho lamang tayong tao na may pinagdaraanan [10:10].

Bukod sa kaniyang adbokasiya, si Emman ay may malaking pagkahilig din sa fashion at sining. Nagsimula siya sa modeling, nag-enroll sa mga workshop, at sumali pa sa model camp sa New York [08:41]. Nag-aral siya sa Parson Summer Academy at naging vice president ng Photography Club sa International School Manila [08:58]. Ang kaniyang mga larawan at post ay nagpapakita ng kaniyang pagiging masipag at malikhain sa bawat ginagawa. Ang kaniyang mga pangarap ay nakatutok sa isang mas maliwanag at masining na kinabukasan.

 

Ang Huling Paalala: Pag-asa na Nauwi sa Trahedya

 

Ang balita ng kaniyang pagpanaw ay lalong naging emosyonal nang maglabas ng pahayag ang kaniyang mga magulang, sina Kuya Kim Atienza at Felicia Hong. Sa pamamagitan ng social media, ibinahagi nila ang masakit na katotohanan, sinabing si Emman ay “isang liwanag sa kanilang pamilya” na nagdala ng tuwa, tawa, at pagmamahal [03:56].

Ang mensahe ng pamilya ay isang panawagan para sa pagpapatuloy ng kaniyang mga aral: kabaitan, tapang, at pagmamalasakit sa kapwa [04:32].

Ang ilang netizen ay napansin ang kaniyang mga huling post tatlong araw bago ang kaniyang pagpanaw, na tila mga pamamaalam na [05:05]. Kasama rito ang pag-upload ng mga lumang larawan niya noong bata pa [05:19]. Ngunit ang pinakamasakit sa lahat ay ang comment ni Kuya Kim sa isa sa kaniyang huling video: “So excited to see you again Dearest Eman” [05:34]. Ang mga salitang ito ay ngayon, sa konteksto ng trahedya, ay isang punyal sa puso ng sinumang magbasa.

Ang opisyal na ulat na ang sanhi ng kaniyang pagpanaw ay ligature hanging [10:34]—isang opisyal na pagpapatunay ng suicide—ay nagtapos sa mga katanungan, ngunit nagbukas sa mas marami pang diskusyon tungkol sa kalusugang pangkaisipan.

Ang kuwento ni Emman Atienza ay hindi lamang isang simpleng balita ng celebrity passing. Ito ay isang malaking salamin sa lipunan na nagpapaalala sa atin na ang mga mental health issues ay hindi pumipili ng edad, kasarian, o social status. Ito ay nagpapakita na ang ngiti na nakikita natin sa social media ay maaaring isang maskara [01:02] na nagtatago ng matinding pighati. Ang kaniyang tapang na ipaglaban ang adbokasiya para sa mental health ay nananatiling isang liwanag, ngunit ang kaniyang pagpanaw ay isang malakas na sigaw na nangangailangan ng mas malalim na pag-unawa, mas malaking kompasyon, at mas mabilis na aksyon mula sa lahat upang maprotektahan ang mga taong tulad niya na tahimik na nakikipaglaban sa loob ng kanilang sariling isip. Ang huling paalala ni Emman ay: Magpakita ng compassion, courage, and a little kindness [00:20]—dahil ang bawat tao sa ating paligid ay maaaring may dalang mabigat na laban na hindi natin nakikita.