PBBM Secret Move Alliance, ISKO, LENI, PACQUIAO, LACSON Laban Kay VP Sara? – Isang Kathang-Isip na Kwentong Pampulitika

Sa mundo ng politika, karaniwan nang ang tunay na laban ay hindi sa harap ng kamera, kundi sa likod ng mahahabang lamesa, sa mga kwartong may kapal ng kurtina, at sa mga usapang mababa ang tono, halos pabulong. At sa kwentong ito, ang katahimikan ng gabi ay unti-unting napalitan ng ingay ng mga sapantaha, bulong, at mga lihim na pakikipagtagpo.

Nagsimula ang lahat isang hatinggabi sa isang pribadong rest house sa Batangas. Walang media. Walang staff. Walang anunsyo. Ngunit may limang sasakyang tinted ang dumating nang sunod-sunod, bawat isa ay naglalaman ng mga pangalan na matagal nang nag-ukit ng marka sa politika ng Pilipinas: PBBM, Isko Moreno, Leni Robredo, Manny Pacquiao, at Panfilo Lacson.

Marami ang magtatanong: Paano nangyari na ang limang personalidad na minsan nang nagbanggaan sa iisang entablado ay mauupo sa iisang mesa? Ano ang dahilan?

Ang sagot ay simple, ngunit mabigat: isang lumalakas na anino—si VP Sara Duterte.

Hindi dahil sa personal na galit, hindi dahil sa simpleng kompetisyon, kundi dahil sa lumalakas na impluwensya at posibleng pag-angkin niya sa sentrong puwersa ng pulitika. Ayon sa kathang-isip na naratibo na ito, may agam-agam sa loob ng ilang sektor ng pamahalaan na ang bilis ng pagbuo ng sariling pwersa ni VP Sara ay maaaring humantong sa isang pagkakahati na hindi madaling ayusin.

Sa mesa, unang nagsalita si Isko Moreno. Madaling makita ang kanyang prangka at diretso sa puntong estilo.

“Hindi ito tungkol sa nakaraan. Hindi ito tungkol sa kampanya. Ito ay tungkol sa susunod na yugto ng bansa,” aniya.

Tahimik si Leni Robredo, ngunit ang kanyang tingin ay matalim—hindi sa galit, kundi sa lalim ng pagsusuri. Kung minsan, ang katahimikan niya ang nagsasalita.

Si Manny Pacquiao, na minsan nang naging simbolo ng pag-asa ng masa, ay tila nagdadala ng bigat ng desisyon. Ang kanyang tinig ay mababa, halos may pakiusap:

“Kung hindi tayo mag-uusap ngayon, pagdating ng araw, baka huli na.”

Si Lacson, tahimik at kalkulado, ay unti-unting naglatag ng mga dokumento, mapa, at mga numerong mula sa internal political analysis. Para itong briefing sa isang confidential security council.

At si PBBM, kalmado, hindi nagmamadali. Ang kanyang boses ay halos kasing lamig ng hangin ng gabi:

“Hindi ito laban. Ito ay pagbalanse.”

Ngunit ano ang ibig sabihin ng pagbalanse na iyon?

Ang “Alyansa”

Sa kathang-isip na kwentong ito, hindi layunin ng limang personalidad na pabagsakin si VP Sara, kundi pigilan ang pag-usbong ng isang iisang sentrong lakas na maaaring magdulot ng sobrang pagkakahati sa bansa. Para sa kanila, dapat ay laging may higit sa isang tinig—higit sa isang direksyon.

Pinag-usapan nila ang posibilidad ng isang bagong pormasyon ng pambansang koalisyon, hindi para sa eleksyon sa agad-agad, kundi para sa long-term political rebalancing.

Isang alyansa na hindi nakasentro sa isang partido, isang apelyido, o isang rehiyon—kundi sa strategic stability ng bansa.

Ngunit, gaya ng inaasahan sa anumang lihim na pag-uusap, ang mga detalye ay hindi buo. Walang papel na pirmado. Walang press release. Walang logo. Walang pangalan.

Ang mayroon lamang ay isang kasunduan ng pananahimik.

Ngunit Paano Pumasok si VP Sara sa Usapan?

Sa kathang-isip na naratibo, ang pag-angat ni VP Sara ay mabilis, malakas, at tuloy-tuloy. May sarili siyang grassroots machinery, may malawak na network, at may tinig na naririnig sa kalsada.

Hindi ito simpleng ambisyon—ito ay presensyang politikal.

At iyon ang dahilan kung bakit ang limang personalidad ay nagtanong sa isa’t isa:

“Kung darating ang araw na siya ang maging sentro ng lahat, handa ba tayo?”

Ang TensiYon sa Hangin

Nang matapos ang pulong, walang nagkamayan. Walang ngumiti. Wala ring nag-away. Ang katahimikan ay mabigat, parang unos na hindi pa bumabagsak ngunit nandiyan na sa ulap.

At sa pag-alis nila isa-isa, alam nilang:

simula pa lamang ito,
walang makakaalam ng pulong na iyon,
at kapag nalaman man ng bansa, baka huli na.