Isang alon ng pangamba at espekulasyon ang kasalukuyang bumabalot sa pulitika ng Pilipinas, habang ang mga bulong-bulungan ng isang “seryosong destabilisasyon” ay lumalakas at nagkakaroon ng sariling buhay. Sa gitna ng mga digital na usapan at sa mga sulok ng mga talakayang pampulitika, isang pangalan ang namumukod-tangi sa pagtalakay nito: si ‘Sangkay Janjan’, isang kilalang political vlogger na ang mga pananaw ay humuhubog sa opinyon ng libu-libo. Ang kanyang mga kamakailang pahayag ay nagbigay-diin sa isang teoryang matagal nang umuugong—isang malawakang plano, na sinasabing inorkestra ng mga makapangyarihang puwersa, upang pabagsakin ang kasalukuyang administrasyon ni Pangulong Bongbong Marcos.

Ngunit ano ang nag-uudyok sa sinasabing planong ito? Ayon sa mga ulat na ito, ang ugat ay mas malalim kaysa sa simpleng hindi pagkakasundo sa pulitika. Ito raw ay isang direktang reaksyon sa walang-takot na kampanya ng pangulo laban sa korapsyon na sinasabing matagal nang nakabaon sa sistema ng gobyerno.

Ang usapin ay lalong uminit nang lumabas ang mga report na kinansela umano ng pangulo ang isang mahalagang biyahe patungong Bicol. Ang dahilan? Upang maghanda para sa isang biglaan at “malakihang announcement” o posibleng isang state of the nation address mula mismo sa Palasyo ng Malakanyang. Bagama’t wala pang opisyal na kumpirmasyon, ang balitang ito ay nagsilbing gasolina sa apoy ng espekulasyon, na nagpapahiwatig na ang banta ay itinuturing na seryoso sa pinakamataas na antas ng kapangyarihan.

Ang Krusada Kontra-Korapsyon: Ang ‘Krimen’ ni BBM?

Ang sentro ng buong ‘destabilization’ narrative na ito ay ang walang-precedenteng giyera kontra-korapsyon ng administrasyon. Ayon sa mga tagapagtaguyod ng pangulo, ito ang kauna-unahang pagkakataon sa modernong kasaysayan ng Pilipinas na isang nakaupong presidente ang “kinalampag” ang sarili nitong gobyerno. Hindi lamang ito isang panlabas na palabas; ito ay isang tunay na paghabol sa mga “dambuhalang buwaya” sa loob mismo ng burukrasya.

Sinasabi na “isinugal” ni Pangulong Marcos ang kanyang pagiging presidente para lamang labanan ang salot na ito. Natuklasan umano niya na ang korapsyon ay hindi lamang isang isyu, kundi isang sistema na matagal nang tumatakbo, mula pa sa mga nakaraang administrasyon hanggang sa kaniyang sariling termino. Ang kanyang desisyon na “ubusin” ang mga ito ay ang naglagay sa kanya sa direktang banggaan sa mga makapangyarihang sindikato—mga indibidwal at grupo na may malalim na koneksyon at napakalaking yaman, na ngayon ay handang gumawa ng lahat upang protektahan ang kanilang mga interes.

Ang kanilang motibo, ayon sa pagsusuri, ay simple: kung maaalis si BBM sa pwesto, ang lahat ng imbestigasyon ay hihinto, ang mga kaso ay mababasura, at ang kanilang “kalokohan” ay magpapatuloy. Ang kulungan na sinasabing naka-ready na para sa mga corrupt ay mananatiling walang laman. Ito ang dahilan kung bakit sila gagawa at gagawa ng paraan upang patumbahin ang pangulo.

Ang Papel ng Militar at ang Paghahambing sa EDSA ’86

Sa anumang usapin ng destabilisasyon, ang pinakamahalagang tanong ay palaging: Nasaan ang militar? Dito, ayon sa vlogger, nakasalalay ang “good news.” Hangga’t ang militar ay nananatili sa panig ng pangulo, ang anumang pagtatangka na pabagsakin siya ay “malabo” magtagumpay.

Upang palakasin ang puntong ito, isang kontrobersyal na paghahambing ang ginawa sa makasaysayang EDSA People Power Revolution ng 1986. Ayon sa pagsusuri ni Sangkay Janjan, hindi lamang ang dami ng tao sa EDSA ang nagpabagsak kay Ferdinand Marcos Sr. Ito ay isang kumbinasyon ng dalawang kritikal na elemento: una, ang pagtalikod ng mga matataas na opisyal ng militar na sina Heneral Fidel Ramos at Juan Ponce Enrile, na may hawak sa malalaking pwersa; at pangalawa, ang interbensyon ng Amerika, na nagdala sa pamilyang Marcos sa Hawaii sa halip na sa Ilocos Norte.

Sa kasalukuyang sitwasyon, wala umanong nakikitang “Ramos” o “Enrile” na may sapat na impluwensya sa militar na handang tumalikod sa pangulo. Ang buong sandatahang lakas ay sinasabing matatag na nakasuporta sa administrasyon. Ito ang malaking pagkakaiba na nagbibigay-kumpiyansa sa mga tagasuporta ng pangulo.

Gayunpaman, ang babala ay nananatili: ang mga kalaban ay hindi titigil.

Ang Multo ng Martial Law: Isang Posibleng Resulta?

Dito pumapasok ang pinaka-kontrobersyal at nakakagulat na bahagi ng diskurso: ang posibilidad ng pagdeklara ng Martial Law.

Nilinaw ng vlogger na ang Martial Law ay nakasaad sa Konstitusyon. Ito ay isang kapangyarihan ng pangulo na maaaring gamitin “just in case merong invasion, may rebellion, at yung public safety ay nalalagay sa alanganin.”

Ang nakakabahalang teorya ay ito: Paano kung ang mismong mga “destabilizer” ang magbibigay-daan dito? Paano kung, sa kanilang desperasyon, sila ay maghasik ng lagim—manggulo, magsunog, at lumikha ng malawakang kaguluhan na maglalagay sa “public safety” sa panganib?

Sa ilalim ng senaryong ito, ang pangulo ay mapipilitang gamitin ang kanyang kapangyarihan sa ilalim ng Konstitusyon upang ibalik ang kaayusan. At kung mangyari iyon, ang mga ‘destabilizer’ na ito ang unang ‘yari’.

Nagbigay pa ng isang mapangahas na pahayag ang vlogger, na sinasabing kung magdeklara man ng Martial Law, siya ay “okay” dito bilang isang “law-abiding citizen.” Ang mahihirapan lamang daw ay ang mga gumagawa ng gulo, at partikular niyang tinukoy ang mga “DDS” (isang terminong madalas iugnay sa mga taga-suporta ng nakaraang administrasyon).

Ang pinaka-ironikong bahagi ng teoryang ito ay ang posibleng resulta. Kung ang mga destabilizer ay magdulot ng gulo, magde-deklara ng Martial Law ang pangulo, tatahimik ang buong bansa, at dahil dito ay posibleng “tumagal pa sa pwesto” si BBM. At sa huli, ang mismong mga destabilizer na nag-udyok nito ang siyang sisigaw na “diktador” ang pangulo. Sila na nag-push, sila pa ang magrereklamo.

Ang Digmaan sa Propaganda

Kasabay ng banta ng pisikal na destabilisasyon ay ang walang-humpay na digmaan sa propaganda. Binanggit ang mga nakaraang isyu na ibinato laban sa pangulo—mula sa “polboron video” na sinabing peke, hanggang sa mga alegasyon ng paggamit ng droga na may kasamang ‘USB’ na hindi naman lumabas, at mga paratang laban sa Unang Ginang. Lahat ng ito ay tinitingnan bilang bahagi ng isang “well-planned” na kampanya upang sirain ang tiwala ng publiko at pahinain ang administrasyon.

Mula 2026, ang mga paratang ay nanatiling walang ebidensya, ayon sa vlogger. Ngunit ang patuloy na pag-atake ay nagpapakita ng isang malinaw na pattern: ang guluhin ang gobyerno sa lahat ng posibleng paraan.

Konklusyon: Ang Bansang Nasa Timbang

Ang Pilipinas ay tila nasa isang kritikal na sangang-daan. Sa isang panig, isang pangulo na sinasabing nakikipaglaban sa mga nakabaon na sindikato ng korapsyon. Sa kabilang panig, ang mismong mga sindikatong ito na may walang-hanggang yaman at determinasyon na protektahan ang kanilang ‘imperyo’.

Ang mga darating na araw ay magiging mapagpasya. Aabangan ng buong bansa kung ano ang magiging “malaking announcement” ng pangulo, kung ito man ay matutuloy. Ang mga tanong ay nananatiling nakabitin sa hangin: Ito ba ay tunay na banta ng destabilisasyon o isang masalimuot na larong pampulitika? Ang Martial Law ba ay isang tunay na posibilidad o isang panakot lamang?

Ang malinaw, ayon sa mensahe ng mga political vlogger na sumusubaybay dito, ay ang laban na ito ay hindi lamang laban ng pangulo. Ito ay isang laban sa pagitan ng pagbabago at ng lumang sistema. At sa huli, ang tagumpay ng mga “kawatan” ay mangyayari lamang kung ang pangulo na naglakas-loob na “kumalampag” sa sistema ay mapapatalsik. Ang panawagan sa publiko ay maging mapagmatyag at, para sa mga naniniwala, suportahan ang pangulo sa pananalangin.