Sa mundo kung saan ang ingay ay katumbas ng kasikatan, at ang yaman ay sinusukat sa dami ng followers sa social media, tila isang “alien” o dayuhan ang presensya ni Eman Pacquiao. Bilang anak ng tinaguriang Pambansang Kamao at bilyonaryong si Manny Pacquiao, nasa kanya na sana ang lahat—ang spotlight, ang koneksyon, at ang karangyaan. Ngunit sa isang bihirang panayam kay Boy Abunda sa programang “Fast Talk,” ipinakita ni Eman na hindi lahat ng kumikinang ay ginto; minsan, ang tunay na yaman ay matatagpuan sa katahimikan at simpleng pananampalataya.

Ang Kilig na Bumuhay sa Social Media

Magsimula tayo sa bahaging nagbigay ng matatamis na ngiti sa mga manonood. Sa kabila ng kanyang pagiging mailap at “low-key,” hindi nakatakas si Eman sa mapanuring tanong ng King of Talk. Nang tanungin kung sino ang kanyang celebrity crush, walang paligoy-ligoy, walang arte, at diretso sa puntong sagot niya: “Jillian Ward.”

Ang simpleng pag-amin na ito ay agad na naging laman ng mga usap-usapan. Bakit? Dahil ito ay tila isang eksena mula sa isang pelikula—isang tahimik at misteryosong binata na nagkagusto sa isang sikat at maningning na bituin. Si Jillian Ward, na kilala sa kanyang ganda at husay sa pag-arte, ay tila nasa kabilang dulo ng mundo ni Eman. Si Jillian ay laging nasa harap ng camera, samantalang si Eman ay mas pipiliing magtago sa likod nito.

Ngunit dito natin nakita ang “human side” ni Eman. Sa likod ng apelyidong Pacquiao, siya ay isang normal na binata na humahanga at kinikilig. Hindi niya ginamit ang kanyang istatus para magpapansin kay Jillian. Sa halip, ang kanyang pag-amin ay puno ng respeto at pagiging totoo. Ito ang klase ng “kilig” na hindi pilit—walang love team, walang promo, kundi purong paghanga lang.

Higit Pa sa Isang Boksingero: Ang Pangarap na Simbahan

Kung ang pag-amin kay Jillian Ward ang humuli sa atensyon ng masa, ang kanyang mga sumunod na pahayag naman ang humuli sa kanilang mga puso. Sa gitna ng usapan tungkol sa boxing at career, nagbitaw si Eman ng isang salita na nagpamangha sa lahat. Ang kanyang pangarap ay hindi maging world champion katulad ng kanyang ama, o maging pinakamayamang tao sa Pilipinas. Ang kanyang “ultimate goal”? Ang magpatayo ng sariling simbahan.

“If God willing, patayo po kami ng sarili po naming church,” ang mapagkumbabang sambit ni Eman.

Sa panahong ang mga kabataan ay abala sa pagbuo ng imperyo sa negosyo o pagpaparami ng likes sa TikTok, heto ang isang Pacquiao na ang bisyon ay espiritwal. Ipinapakita nito ang lalim ng pundasyon na itinanim ng kanyang mga magulang, lalo na ng kanyang inang si Jinkee. Hindi ito karaniwang naririnig mula sa mga anak ng mayayaman. Madalas, ang inaasahan natin ay mga kwento ng luho—mga sports car, designer bags, at parties. Pero si Eman, ang gusto ay pulpito at altar.

Ang pangarap na ito ay nagbibigay ng bagong dimensyon sa kanyang pagkatao. Hindi lang siya boksingero na sumusuntok para manalo; siya ay isang mananampalataya na lumalaban para sa mas mataas na layunin. Sabi nga niya, gusto niyang i-glorify ang Diyos sa lahat ng kanyang ginagawa. “I don’t care about the fame or money,” dagdag pa niya. Ito ay isang napakalakas na statement na sumasalamin sa kanyang priorities. Para kay Eman, ang boxing ay instrumento lamang, pero ang paglilingkod sa Diyos ang tunay na laban.

Ang “Ordinary Employee” Mindset

Isa pang tumatak na sagot ni Eman ay nang tanungin siya kung ano ang trabaho niya kung hindi siya naging boksingero. Ang sagot niya? “Maybe an ordinary employee po.”

Napakalalim ng kahulugan ng simpleng sagot na ito. Ipinapakita nito na hindi siya “entitled.” Hindi niya iniisip na dahil Pacquiao siya, dapat ay CEO agad o may-ari ng kumpanya. Handa siyang maging “ordinaryo.” Sa mundo ng mga “nepo babies” na madalas akusahan ng pagiging out of touch sa reyalidad, si Eman ay nakatapak ang mga paa sa lupa.

Ang ganitong klase ng humility ay bihira. Maraming anak ng politiko at artista ang lumalaking may hangin sa ulo, pero si Eman ay tila immune sa virus ng kayabangan. Ito ay patunay ng magandang pagpapalaki sa kanya nina Manny at Jinkee. Sa kabila ng bilyun-bilyong piso na yaman ng pamilya, napanatili nila ang pagpapahalaga sa simpleng pamumuhay at pagpapakumbaba.

Si Jinkee Pacquiao: Ang Ilaw ng Tahanan

Hindi kumpleto ang kwento ni Eman kung hindi babanggitin ang impluwensya ng kanyang ina. Sa panayam, halata ang pagmamahal at respeto niya kay Jinkee. Si Jinkee ang laging nasa tabi niya, sumusuporta sa bawat laban, at gumagabay sa kanyang spiritual journey.

Madalas nating makita si Jinkee sa social media na naka-outfit ng mamahalin, pero sa mata ni Eman, siya ay simpleng nanay na nagmamahal ng walang kondisyon. Ang pagiging “mama’s boy” ni Eman sa positibong paraan ay nagpapakita na sa kabila ng tigas ng kanyang kamao sa ring, may malambot na puso siya para sa kanyang pamilya. Ang suportang ito ang nagbibigay lakas sa kanya para manatiling grounded sa kabila ng pressure na dala ng apelyidong Pacquiao.

Ang Hamon ng Pagiging “Anak ng Legend”

Hindi biro ang maging anak ni Manny Pacquiao. Bawat galaw mo ay huhusgahan. Bawat pagkatalo ay ikukumpara sa tagumpay ng iyong ama. Ang shadow ng isang “Living Legend” ay napakalaki at mahirap lagpasan. Pero sa interview na ito, napatunayan ni Eman na hindi niya kailangang maging Manny 2.0.

Si Eman ay may sariling identity. Siya si Eman na may crush kay Jillian Ward. Siya si Eman na gustong magtayo ng simbahan. Siya si Eman na kuntentong maging ordinaryo. Hindi siya nagpupumilit maging sikat. Hayaan niyang ang kanyang pagkatao ang magsalita para sa kanya. At sa totoo lang, mas nakakahanga ito kaysa sa anumang belt o titulo sa boxing.

Konklusyon: Isang Inspirasyon sa Gen Z

Ang kwento ni Eman Pacquiao ay isang sariwang hangin sa industriya. Ipinapaalala niya sa atin na hindi nasusukat ang halaga ng tao sa yaman o kasikatan. Sa huli, ang tunay na tagumpay ay ang pagkakaroon ng malinis na puso, malalim na pananampalataya, at respeto sa kapwa.

Kung ikaw ay isang kabataan na naghahanap ng role model, hindi mo kailangang tumingin sa malayo. Si Eman Pacquiao, ang tahimik na bilyonaryo na nangangarap magtayo ng simbahan, ay patunay na “Cool” pa rin ang maging mabait, maging maka-Diyos, at maging mapagkumbaba.

Kaya naman, kay Jillian Ward, kung nababasa mo ito, napakaswerte mo na may isang Eman Pacquiao na humahanga sa iyo. At para sa ating lahat, nawa’y maging inspirasyon ang kanyang kwento na sa kabila ng ingay ng mundo, piliin natin ang katahimikan ng pananampalataya at ang simpleng katotohanan ng pag-ibig.