HINDI AKALAIN NI ZALDY CO, NA GANITO KATALINO ANG BATANG MARCOS – ISANG KUWENTONG HINDI PINAGHANDÂAN NINUMAN

Sa loob ng malamig at tahimik na bulwagan, kung saan ang bawat yabag ay umuugong na parang nag-uumpisang bagyo, naroon si Zaldy Co—kalmado sa panlabas, ngunit ramdam ang bigat ng tensiyon sa paligid. Alam niyang may mahalagang pulong siya sa batang Marcos, ngunit hindi niya inasahan na ang tagpong ito ang magiging simula ng isang dramatikong pag-ikot ng kapalaran sa larangan ng kapangyarihan.

Ang batang Marcos na ito—kilala sa kanyang pagiging tahimik, mahinahon, ngunit matalas sa pag-iisip—ay matagal nang binabantayan ng iba’t ibang personalidad sa pulitika. Marami ang nag-akala na bata pa ito para makasabay sa mga beterano. Ngunit sa araw na iyon, napagtanto ni Zaldy ang isang katotohanang hindi niya kailanman nakita na paparating: ang talino at lalim ng pag-aanalisa ng batang ito ay higit pa sa inaasahan ng kahit na sinong nakapaligid sa kanya.

Nagsimula ang pulong sa karaniwang palitan ng panukala at datos. Ngunit sa kalagitnaan ng talakayan, tumayo ang batang Marcos, dinala sa harap ang isang manipis na folder, at marahang inilapag sa gitna ng mesa. Wala mang kahit anong dramatikong kilos, ang ginawa niya ay sapat para tumigil ang paghinga ng lahat sa silid.

“Kung susuriin natin ang totoong galaw ng proyektong ito,” wika niya, habang dahan-dahang binubuksan ang folder, “hindi lang natin malalaman ang kahinaan—makikita natin ang mismong ugat ng problema.”

Nang makita ni Zaldy Co ang laman nito, halos hindi siya makapaniwala. Mga datos na hindi pa nailalabas, mga analitikong masusing pinaghirapan, at mga proyeksiyong kayang magpabagsak o magpabago ng isang buong agenda. Ang batang ito, na sa tingin ng marami ay wala pang sapat na karanasan, ay may pinakitang antas ng katalinuhan na hindi niya inaasahan kahit kailan.

Ang bawat punto ng batang Marcos ay malinaw, eksakto, at punô ng bigat na parang matagal nang pinag-aralan. Walang bahid ng pag-aalinlangan. Walang takot. Para bang alam niya na ang lahat ng nasa loob ng silid ay walang ibang magagawa kundi makinig.

Habang nagpapaliwanag ang batang Marcos, napansing unti-unting nagbabago ang ekspresyon ni Zaldy. Mula sa pagiging kumpiyansa at relaks, unti-unti itong napalitan ng matinding pagkamangha. Maraming taon na siyang nasa larangan ng pamamahala, ngunit ngayon lang siya nakaharap ng kabataang kayang lumampas sa mga beteranong strategist na nakatrabaho niya.

At hindi lamang iyon—may mga tanong ang batang Marcos na nag-iwan ng katahimikan sa buong silid. Mga tanong na hindi lamang nang-uusisa; mga tanong na parang hinubog para tumama sa pinakamasakit na bahagi ng isang sistema.

“Kung alam nating may problema,” tanong niya, “bakit natin hayaan itong lumaki bago ayusin?”

Isang simpleng tanong, ngunit sapat upang hindi makasagot agad si Zaldy. Sapagkat alam niyang may bigat ito—at alam ng lahat na iyon ang tanong na matagal nang iniiwasang sagutin.

Habang lumilipas ang bawat minuto, ang kapangyarihan ng presensiya ng batang Marcos ay unti-unting lumalaki. Hindi dahil sa pangalan niya, hindi dahil sa apelyido, kundi dahil sa malinaw na talas ng isipan na dala-dala niya. Ang mga ideya niya ay hindi lamang bago—nakakagulat ang mga ito sa lawak at lalim.

Nang matapos ang presentasyon, tahimik na nakaupo ang lahat. Tanging mahina ngunit matatag na tinig ng batang Marcos ang naiwan sa isipan nila.

“Kung gusto nating umusad, kailangan nating simulan sa katotohanan.”

Walang taong nakapagsalita agad. Wala ring umangal o kumontra. Para bang ang buong silid ay napilitang tanggapin ang isang bagong realidad: may bagong manlalaro sa kapangyarihan—at hindi siya ordinaryo.

Si Zaldy Co, na sanay sa matitinding debate at masalimuot na pulitika, ay napangiti na lamang sa huli. Hindi dahil nanalo siya. Hindi rin dahil natalo. Kundi dahil may isang bagay siyang natanto:

“Hindi ko akalaing ganito katalino ang batang Marcos.”

At sa loob-loob niya, alam niyang nagsisimula na ang isang bagong yugto—isang yugto na puno ng tensiyon, kompetisyon, pag-asa, at mga rebelasyon na hindi pa nila nakikita.

Isang yugto kung saan ang susunod na galaw ay hindi na basta tungkol sa karanasan, impluwensiya o koneksiyon… kundi tungkol sa talino, tapang, at kakayahang magbago ng hinaharap.

At doon nagsimula ang kuwento na yayanig sa maraming susunod na araw.