Sa isang tahanan na dapat sana’y puno ng pagmamahalan at pag-unawa, natagpuan ni An ang kanyang sarili na tila isang bilanggo sa sariling pamamahay. Ang dalawang taong paninirahan kasama ang kanyang biyenan na si Ginang Lan, at asawang si Minh, ay naging isang mahabang pagtitiis sa ilalim ng walang katapusang kontrol at emosyonal na pang-aabuso. Ngunit tulad ng isang bulkan na matagal nang natutulog, ang kanyang pagtahimik ay may hangganan, at ang pagsabog nito ay yayanig sa pundasyon ng pamilyang minsang umapi sa kanya.

Ang lahat ay nagsimula sa isang tila simpleng hiling. Malapit na ang ika-60 kaarawan ni Ginang Lan, at mayroon siyang isang bonggang plano: isang selebrasyon kasama ang 20 piling miyembro ng pamilya at mga kaibigan. Ang responsibilidad sa pag-book ng mga flight ticket ay ipinasa kay An. Ang halaga? Halos 100 milyong VND—isang malaking dagok sa kanilang budget, lalo na’t kababayad lang nila ng loan sa bahay, matrikula ng anak na si Nam, at insurance ng sasakyan.

Nang sinubukan ni An na ipaliwanag ang kanilang pinansyal na sitwasyon kay Minh, ang kanyang mga alalahanin ay sinalubong lamang ng malamig na pangungutya. “Huwag ka ngang masyadong makwenta,” sabi ni Minh, na tila walang pakialam sa bigat na pasan ng asawa. “Hindi ka ba marunong tumanaw ng utang na loob?” Ang mga salitang iyon ay tumatak sa puso ni An—isang paalala na sa pamilyang ito, ang kanyang halaga ay sinusukat lamang sa kanyang kakayahang magbigay at sumunod.

Ang hiling para sa mga tiket ay simula pa lamang. Ang mga maliliit na pabor na dati’y paminsan-minsan lang ay naging araw-araw na obligasyon. Ang kanyang oras, pera, at personal na buhay ay tila pag-aari na ni Ginang Lan. Matapos ma-book ang mga tiket, humirit pa ito ng mas mahal na upuan sa eroplano, na walang kahit anong pasasalamat. Maging ang kanyang hipag na si Linh ay naki-epal, humihingi ng mga pagbabago sa tiket na tila ba si An ay isang personal na travel agent na walang sariling buhay o alalahanin.

Sa gitna ng kaguluhang ito, napansin ni An ang pagbabago sa kanyang anak na si Nam. Ang dating masiglang bata ay naging malungkutin at hindi makapag-focus sa pag-aaral. Isang gabi, ibinahagi ni Nam ang isang masamang panaginip: sinabihan daw siya ng kanyang lola na ang nanay niya ay hindi tunay na parte ng kanilang pamilya. Ang panaginip ng bata ay isang malinaw na salamin ng toxic na kapaligiran sa kanilang tahanan. Lalo pang nadurog ang puso ni An nang makita niya ang mga lumang photo album. Sa mga larawan ng pagkabata ni Nam, si Ginang Lan ang laging bida; si An ay tila isang anino lamang sa buhay ng sarili niyang anak.

Doon nagsimulang magbago ang lahat. Sa bawat pang-aabuso at pagwawalang-bahala, nagsimula si An na mag-ipon ng ebidensya. Itinatala niya ang bawat gastos, bawat masasakit na salita. Nagbakasakali siyang kausapin muli si Minh, umaasang mauunawaan siya nito. Ngunit sa halip na suporta, isinumbat pa ni Minh ang down payment na ibinigay ng ina nito para sa kanilang bahay.

Dahil wala nang mapagsabihan, lumapit si An sa kanyang matalik na kaibigang si Trang. Pinakinggan ni Trang ang lahat ng kanyang hinanakit at binigyan siya ng lakas ng loob. “Magtakda ka ng hangganan,” payo ni Trang. “Patuloy kang mangalap ng ebidensya, at huwag kang matakot na ipaglaban ang sarili mo.” Ang mga salita ng kaibigan ang naging mitsa para sa kanyang plano.

Ang sitwasyon ay lalo pang lumala nang dumating nang maaga ang mga kamag-anak para sa kaarawan. Ang kanilang tahanan ay biglang naging isang magulong hotel, at si An ang naging utusan. Si Minh ay tila bulag sa nangyayari, habang si Ginang Lan ay patuloy sa pag-uutos, pinagbabayad si An para sa mga mamahaling gusto ng mga bisita. Isang araw, sa harap ng lahat, sinubukan ni An na kausapin ang kanyang biyenan tungkol sa lumolobong gastos. Ang resulta? Isang mala-telenobelang eksena kung saan nagkunwari si Ginang Lan na inaatake sa puso, pinalabas na si An ang masama at walang pusong manugang. Ang buong angkan ay kumampi sa matanda, at si An ay naiwang mag-isa, basang-basa sa kahihiyan.

Ngunit ang pinakamasakit na dagok ay darating pa lamang. Isang gabi, habang tulog si Minh, natuklasan ni An ang mga mensahe sa telepono nito. Dalawang taon na pala siyang niloloko. Ang kanyang asawa ay may ibang babae, at sa kanilang mga pag-uusap, si An ang laging paksa—ang asawang reklamador at magastos. Ang kataksilan na ito ang huling patak na nagpaapaw sa kanyang pasensya. Tapos na ang pagtitiis. Panahon na para lumaban.

Doon nagsimula ang kanyang maingat at kalkuladong paghihiganti. Kumuha siya ng abogado, inayos ang lahat ng ebidensyang pinansyal at emosyonal, nagbukas ng bagong bank account, at bumili ng voice recorder. Sa kabutihang palad, na-promote din siya sa trabaho, na nagbigay sa kanya ng pinansyal na kalayaan at kumpiyansang kailangan niya.

Isang araw, muling inutusan siya ni Ginang Lan na mag-leave sa trabaho para asikasuhin ang mga bisita. Ngunit sa pagkakataong ito, isang ibang An ang kanilang hinarap. Kalmado ngunit may diin, tumanggi siya. Nagwala ang kanyang biyenan, nagkunwaring inaatake na naman sa puso, ngunit hindi na natinag si An.

Sa umaga ng ika-60 kaarawan ni Ginang Lan, habang abala ang lahat sa paghahanda, isang plano ang isinakatuparan. Eksaktong alas-sais ng umaga, awtomatikong nakansela ang lahat ng 20 flight ticket. Ang buong refund ay bumalik sa credit card ni An. Kasabay nito, isang detalyadong email ang ipinadala sa lahat ng kamag-anak—naglalaman ng mga taon ng pang-aabuso, ng kataksilan ni Minh, at ng lahat ng ebidensyang kanyang naipon, kasama na ang mga voice recording.

Nagsimula ang kaguluhan. Habang hindi makapaniwala ang lahat sa nakanselang biyahe, hinarap ni An si Minh. Inilatag niya ang mga ebidensya ng pagtataksil at ang pirmadong divorce agreement. Walang nagawa si Minh. Kinuha ni An si Nam at umalis sila sa bahay na iyon, iniwan ang gulo na sila rin ang may gawa.

Ang ginawa ni An ay nagdulot ng sunud-sunod na epekto. Ang kabit ni Minh ay nawalan ng trabaho. Maging ang hipag niyang si Linh ay nakipaghiwalay sa asawa, na hindi na makatiis sa ugali ng kanilang pamilya. Ilang kamag-anak na nakabasa ng email at nakarinig sa mga recording ay humingi ng tawad kay An at ibinalik ang perang ginastos niya.

Sa korte, naging madali ang lahat para kay An. Nakuha niya ang primary custody kay Nam at isang malaking financial settlement. Ang kanyang karera ay lalo pang umangat, at nagsimula siyang magsulat, nagbibigay inspirasyon sa ibang kababaihan na dumaan sa parehong pagsubok.

Si An at Nam ay nagsimula ng bagong buhay—isang buhay na tahimik, malaya sa toxic na impluwensya ng pamilya ni Minh. Ang kanyang kuwento ay hindi lamang tungkol sa paghihiganti; ito ay isang testimonya ng katatagan, ng pagbangon mula sa pang-aapi, at ng pagbawi sa sariling kapangyarihan. Pinatunayan niya na ang isang babaeng minsan nang inapi ay kayang-kayang bumangon, hindi para manakit, kundi para itama ang mali at itayo ang isang mas magandang kinabukasan para sa kanyang sarili at sa kanyang anak.