“Ang Huling Himig Ni ‘Kuya King’” — Pighati, Pagmamahal, At Ang Kuwento Sa Likod Ng Pagpanaw Ng Kapatid Ni Rico Blanco

Isang balitang yumanig sa OPM.

Nagluksa ang musikang Pilipino nang kumpirmahin na pumanaw ang nakababatang kapatid ni singer-songwriter at Rivermaya icon Rico Blanco—si Rey Estanislao “King” Blanco—noong Mayo 14, 2025, sa edad na 50. Kinumpirma ang malungkot na balita ng pamilya at ng malalapit na kaibigan sa social media, dahilan para sumiklab ang pakikiramay at panalangin mula sa buong bansa.

Ang unang kumpirmasyon: mga post na nagpaiyak sa netizen.

Una itong ibinahagi ng anak ni Rey na si Daniela at ng Rivermaya drummer na si Mark Escueta. Sa maikling mensahe ni Mark—“Paalam, kapatid”—at sa damdamin ng anak na, “Our daddy King has peacefully joined our Creator,” ramdam ang bigat ng pagkawala sa kanilang pamilya. Dito rin unang lumabas ang detalye ng burol at libing, na lalo pang nagpatibay na totoo ang ulat.

Saan at kailan ang huling sulyap kay ‘Kuya King’?

Ayon sa poster na ibinahagi ng pamilya, idinaos ang burol ni Rey sa Heaven’s Park sa Biñan, Laguna (dating Arlington). Ang funeral mass ay itinakda alas-1 ng hapon noong Mayo 20, kasunod ang interment sa Everest Hills Memorial Park sa Muntinlupa—mga detalye na pinagkunan ng direksyon ng libu-libong kaibigang nagnais magpaabot ng pamamaalam.

Sino si Rey Estanislao “King” Blanco sa labas ng anino ng isang alamat?

Ipinanganak noong Agosto 19, 1974, si “Kuya King” ay madalas ilarawan ng mga nakakakilala bilang tahimik ngunit matatag na haligi ng pamilyang Blanco—ang unang tagahanga at sandigan ng kapatid na si Rico. Nananatili man siyang malayo sa liwanag ng entablado, malakas ang presensiyang iniwan niya sa anumang silid na kaniyang pinasukan. Dahil dito, ramdam ng mga nagmamahal sa OPM kung bakit parang kapamilya rin ang nawala sa kanila.

Ang laban bago ang katahimikan: isang publikong pakiusap para sa panalangin.

Bago ang pagpanaw, Enero 2025 nang ibahagi ni Rico sa Instagram na nasuri si King na may advanced at agresibong uri ng squamous cell carcinoma (sinus cancer)—isang pag-amin na sinabayan ng taos-pusong pakiusap na ipagdasal ang paggaling ng kapatid. “This is our toughest battle. Please, please help us win,” ani Rico sa isang mahabang post na gumuhit sa puso ng bayan. Kinumpirma rin ng mga ulat na nagsimula na noon ang gamutan.

Tahimik na bayani ng isang alamat.

Sa likod ng tagumpay ni Rico bilang kompositor, frontman, at OPM icon, naroon si Kuya King—ang “unang bayani,” ika nga, na kaagapay sa bawat yugto ng pag-angat at pagbangon. Marami sa industriya ang nagpatotoo: si King ang taong hindi humihingi ng entablado pero laging nasa gilid ng kurtena, handang itulak ang mahal niya paakyat—sa araw ng tagumpay, at lalo na sa gabi ng pagod at pag-aalinlangan.

Kapag ang musika tumahimik, pag-ibig ang natitira.

Sa gitna ng matinding lungkot, tila iyon din ang aral na isinisigaw ng katahimikan: na sa mga oras na hindi sapat ang salita, ang pag-ibig ng magkapatid ang pumupuno. Kaya’t mabilis ang pagbugso ng #RIPKuyaKing at iba pang mensaheng alay sa pamilya—hindi dahil sa sikat ang iniwan, kundi dahil marubdob ang ugnayan na ipinakita nilang magkapatid, sa harap man ng mundo o sa pribadong hirap ng buhay.

Ang misteryo sa sanhi at ang katotohanang mayroon na tayo.

Sa ilang ulat, hindi kaagad isiniwalat ang eksaktong sanhi ng pagpanaw—isang kahilingang igalang ang pribadong pagdadalamhati. Gayunman, malinaw na sa mga naunang pahayag: si King ay nakipaglaban sa agresibong kanser mula pa Enero. Sa puntong ito, sapat nang hawakan ang mga katiyakan: ang petsa ng pagpanaw, ang edad na 50, ang burol at libing, at ang pag-ibig na iniwan niya. Ang iba pang detalye ay karapat-dapat manatiling pag-aari ng pamilyang nagluluksa.

Isang komunidad na marunong sumalo.

Mula sa kapwa-musikero hanggang sa ordinaryong tagapakinig, sabay-sabay ang yakap sa pamilyang Blanco. Sa gitna ng himutok, makikita rin ang bayanihan: may mga artistang pansamantalang lumihis sa mga plano upang magbigay-daan sa panahon ng pagluluksa; may mga fan na nag-organisa ng tahimik na pag-alala; may mga kaibigan na naghandog ng kwentong personal—mga maliliit na ilaw na, kapag pinagsama, nagiging liwanag sa madilim na gabi.

Bakit ganito kalaki ang tama sa puso ng publiko?

Dahil ang pagpanaw ni Kuya King ay paalala na ang mga alamat sa entablado ay tao rin sa likod ng kurtina—may kapatid na siya namang pundasyon ng kanilang tapang; may pamilyang pinipili muna bago ang kanta; at may mga dasal na, kung minsan, hindi natutupad ayon sa ating oras, ngunit hindi kailanman nasasayang. Sa lahat ng mahusay na riff, chorus, at hook na iniwan sa atin ni Rico, naroon si King—hindi sa credits, pero nasa diwa ng bawat piyesa.

Ang mga pangalan, petsa, at lugar na hindi malilimutan.

Rey Estanislao “King” Blanco, ipinanganak Agosto 19, 1974; pumanaw Mayo 14, 2025. Huling binantayan sa Heaven’s Park, Biñan; inihatid sa Everest Hills, Muntinlupa makalipas ang funeral mass ng ika-1 ng hapon noong Mayo 20. Mga detalyeng maglalapat ng realidad sa damdaming parang hindi pa rin kapani-paniwala para sa marami—at magbibigay daan sa pagsisimula ng paghilom.

Kung may tinig na mananatili.

Mananatili sa alaala ang imahen ng dalawang magkapatid na magkasamang lumaki—“like best friends, or even twins,” wika ni Rico—nagbahagi ng pakikipagsapalaran, at nag-alay ng lakas sa isa’t isa. Sa pagpanaw ni Kuya King, hindi natapos ang kwento; nagbago lamang ang himig. Mula rito, ang bawat tugtugin ni Rico ay magiging paalala: na ang musika, kapag tinugtog nang may pag-ibig, ay nagiging dasal.

Huling koro: Ano ang tunay na “shocking truth”?

Hindi ito tsismis o lihim na eskandalo—ang nakagugulat na katotohanan ay kung gaano kabilis kayang magbago ang mundo: isang diagnosis sa Enero, isang pamamaalam sa Mayo, at isang pamilyang pinipiling magmahal kahit masakit. Sa pagitan ng unang nota at huling katahimikan, si Kuya King ang patunay na ang tunay na lakas ay hindi laging nasa gitna ng entablado—minsan, nasa lalaking nasa gilid, tahimik na umaalalay, at patuloy na nagmamahal. At doon, sa pagitan ng luha at pasasalamat, ipinagpapatuloy ng sambayanan ang dasal: Salamat, Kuya King. Sa pag-ibig mo, patuloy kaming makakahanap ng musika.

Editor’s note (mga na-verify na detalye):
Petsa ng pagpanaw (Mayo 14, 2025), edad (50), kumpirmasyon ng pamilya at kaibigan, at impormasyon sa burol/libing ay batay sa mga ulat ng PEP.ph, PhilSTAR Life, ABS-CBN, at GMA Entertainment; ang naunang diagnosis ng advanced squamous cell carcinoma (sinus) ay batay sa post ni Rico noong Enero 2025 at sa buod ng GMA.