I. Ang Gabing Walang Katahimikan

Sa kalagitnaan ng isang ordinaryong Martes ng gabi, nang halos lahat ng tao sa Maynila ay unti-unti nang naghahanda upang matulog, isang mahiwagang mensaheng lumabas sa ilang pribadong chat group ng mga opisyal at political staff. Wala itong pangalan ng pinagmulan, walang malinaw na larawan, walang paliwanag—ngunit isang maiksi, nakakakilabot, at masyadong kumpiyansang pangungusap lang:

“May babalik sa target.”

Sa mundo ng politika kung saan bawat salita ay may bigat, hindi itinuring na biro ang misteryosong babala. Sa loob lamang ng ilang minuto, kumalat ito tulad ng apoy na nilagyan ng gasolina. Ang iba ay natawa, ang iba ay naintriga, pero ang ilan—lalo na iyong matagal nang sanay sa ilalim ng mesa ng politika—ay agad nakaramdam ng hindi magandang kutob.

At ang pangalang paulit-ulit na binabanggit?

Sara.

II. Ang ‘Silent Move’ na Nagpaikot ng Lahat

Ilang linggo na ang nakalipas mula nang huling beses na makita ng publiko ang Bise Presidente sa anumang malaking event. Marami ang nagtaka, marami ang nagtanong kung normal lamang ba ito o may iniiwasan siya. Ngunit ayon sa kuwento ng isang “source”—isang taong sinasabing may access sa mga internal briefing—may mga galawan daw sa likod ng mga saradong pinto.

Hindi lamang ito simpleng political movement. Ayon sa source na ito, tila may “reassessment” na nagaganap—isang uri ng muling paglalatag ng posisyon.

At dito nagsimulang kabahan ang ilang grupo, partikular na ang kilala sa tawag na DDS, na noon ay kampante, tahimik, at parang alam na nila ang magiging takbo ng direksyon. Matagal na nilang ipinapalagay na settled na ang tensyon, na natapos na ang lahat ng dapat matapos.

Pero hindi pala.

Ayon sa kumakalat na impormasyon—na muli, pawang bahagi ng kuwento—may tatlong pulong na naganap sa loob ng dalawang linggo. Lahat ay off-record, lahat ay closed-door, at lahat ay hindi nakasulat sa anumang official calendar.

At ang pinaka-nakakakilabot?

May listahan daw ng “posibleng target.”

Kung fiction ang pelikula, ito ang eksenang may mabigat na soundtrack.

III. Ang Misteryosong USB

Kinabukasan, isang maliit na USB ang natagpuan sa mesa ng isang junior staff ng isang opisina sa Kapitolyo. Walang sulat, walang pangalan, pero may naka-attach na sticker:

“For your eyes only.”

Sa mundong politikal, hindi ito exciting—delikado ito.

Ngunit sa halip na itapon, binuksan ito ng staff. Ang laman?

Tatlong file lamang:

recording-01.mp3
silent-meet.mp4
draft-plan-3.pdf

Ang una ay tila recording ng isang pag-uusap na hindi malinaw kung saan ginawa. Ang ikalawa ay malabong CCTV-like na video ng ilang taong naglalakad sa basement ng isang gusali. Ang ikatlo—ang PDF—ang siyang nagpaiyak sa staff ng kaba.

May listahan.

May petsa.

May code names.

At sa pinaka-ibaba ng dokumento, may isang initial:

S. D.

IV. Ang Pagputok ng Eskandalo

Sa oras na iyon, hindi na napigilan ang paglabas ng mga tsismis. May mga blog na nagsimulang magsulat ng “INSIDER REPORTS.” May mga anonymous account na nagpo-post ng mga cryptic messages gaya ng:

“Hindi pa tapos ang tahimik na gyera.”
“May babangon para kunin ang dapat sa kanya.”
“Huwag masyadong kumpiyansa.”

Lalong naging wild ang imahinasyon ng publiko.

Ang mga DDS pages, na dating tahimik at kampante, biglang nag-ingay. May nagtatawanan, may nagagalit, may nagtatanggi, at mayroong nang-aalarma na baka may malaking political shift na paparating.

Sa fictional universe ng kuwentong ito, ang tensyon ay parang apoy na pinatungan ng alkohol—biglang lumaki, biglang nagdilim, biglang nagmistulang krisis.

At sa gitna ng lahat ng ito…

Walang kahit isang opisyal na naglabas ng paliwanag.

V. Ang Pagharap sa Kamera

Pagkalipas ng apat na araw ng katahimikan, isang biglaang media appearance ang inanunsyo. Walang nakakaalam kung ano ang sasabihin. Walang briefing. Walang press preview.

Tanging isang pangako lang ang kumalat:

“Malalaman niyo ang katotohanan.”

At doon, sa harap ng tugtog ng camera shutters at usapan ng mga mamamahayag, may isang pigura ang lumabas—kalmado, diretso ang tingin, pero hindi maitago ang bigat ng gabi.

Sa fictional na bersyon ng pangyayari, sinabi niya ang mga salitang nagpagulo lalo sa publiko:

“Hindi ako nagtatago. Hindi ako nawawala. At hindi ako uurong.”

Biglang sumabog ang social media.

Hindi ito paliwanag.

Hindi ito denial.

Hindi ito confirmation.

Pero sapat ito para magliyab ang haka-haka.

VI. Ang Tanong na Walang Sagot

Sa huli, may isang tanong na bumabalot sa kuwento:

Ano—o sino—ang ‘target’?

Walang nagbigay ng sagot.

Hindi sa press.

Hindi sa mga memo.

Hindi sa mga leak.

At sa fictional na istoryang ito, ang katahimikan ang siyang naging pinakamalakas na tunog.

VII. Ang Pagtatapos… o Simula Pa Lang?

Sa mga susunod na araw, may mga bagong larawan na kumalat. May mga screenshot. May mga caption na may halong pagtatago at pagbabanta. May mga galaw na tila may sinusundan, at mga taong tila ginagawang obserbasyon.

At habang mas dumarami ang detalye, mas lumalabo ang kabuuang larawan.

Parang isang puzzle na habang nabubuo—mas lalo pang nagugulo.

At doon nagtatapos ang unang kabanata ng fictional drama na ito.

Pero ayon sa mga nakaabang sa likod ng kuwento—ngayon pa lang daw talaga nagsisimula ang totoong laban.