ANAK NI SEN. LEGARDA SINUPLAK SI VINCE DIZON? MGA BIDING-BIDINGAN SA DPWH, BINUBULGAR NGA BA?
Sa mundo ng pampublikong imprastraktura sa Pilipinas, ang Department of Public Works and Highways (DPWH) ay matagal nang itinuturing na isa sa pinakamalaking ahensiyang may hawak ng pondo ng bayan. Bilyon-bilyong piso ang dumadaan taon-taon—para sa kalsada, tulay, flood control, at iba pang proyektong sinasabing magpapabuti sa buhay ng mamamayan. Ngunit kasabay ng laki ng pondong ito ay ang walang katapusang bulung-bulungan: may anomalya ba sa bidding? May mga paborito bang kumpanya? May mga pangalan bang “untouchable”?
Sa gitna ng mga tanong na ito, muling umingay ang isang pangalan: Vince Dizon.
Hindi ito unang beses na napasok sa usapan ang kanyang pangalan. Isang kilalang public figure, may koneksyon sa mataas na antas ng pamahalaan, at anak ng isang respetadong senador—si Sen. Loren Legarda. Ngunit malinaw: walang pormal na kaso, walang hatol, at walang direktang ebidensiyang nagsasabing may kasalanan siya. Gayunpaman, ayon sa ilang source na humiling ng anonymity, may mga “pattern” at “tanong” na patuloy umanong iniiwasan ng mga opisyal na sagutin.
Mga Bidding na Paulit-ulit ang Nanalo
Ayon sa mga dokumentong sinuri ng ilang independent observers, may mga kontraktor na umano’y paulit-ulit na nananalo sa bidding ng DPWH sa iba’t ibang rehiyon. Ang tanong ng ilan: paano nangyayari ito kung bukas at patas ang proseso? Normal ba ang sunod-sunod na panalo, o may hindi nakikitang impluwensiya?
Isang dating empleyado ng ahensiya ang nagkuwento:
“Hindi mo makikita sa papel ang anomalya. Malinis ang dokumento. Pero sa loob, may ‘direksyon’ kung sino ang dapat manalo.”
Hindi niya binanggit ang pangalan ni Dizon, ngunit nang tanungin kung may mga “malalakas na koneksyon” sa likod ng ilang proyekto, sagot niya:
“Maraming pangalan ang umiikot. At kapag kilala ang apelyido, mas nagiging tahimik ang lahat.”
Ang Umano’y ‘Sinupalpal’ na Pangyayari
Lalong naging kontrobersyal ang usapan nang kumalat ang balita sa ilang political circles na nagkaroon umano ng tensyon sa loob ng isang closed-door meeting, kung saan may nagtanong tungkol sa transparency ng ilang proyekto. Ayon sa tsismis, may pagkakataong “nasupalpal” si Vince Dizon matapos umanong madawit ang pangalan ng kanyang pamilya sa mga isyu ng paboritismo.
Mahalagang linawin: walang opisyal na record ng insidenteng ito. Ngunit sa politika, ang tsismis ay madalas nagiging simula ng mas malalim na imbestigasyon.
Ang Papel ng Apelyido sa Pulitika
Hindi maikakaila na sa Pilipinas, malakas ang bigat ng apelyido. Kapag anak ka ng isang makapangyarihang politiko, awtomatikong may kasamang inaasahan—minsan pabor, minsan duda.
May political analyst na nagsabi:
“Hindi kasalanan ang maging anak ng senador. Pero sa mata ng publiko, lahat ng kilos mo ay masusing tinitingnan.”
Ito ang dahilan kung bakit kahit simpleng ugnayan o pagkaka-kilala ay madaling bigyan ng malisya. Sa kaso ni Dizon, ang tanong ng marami: sapat ba ang transparency upang alisin ang lahat ng hinala?
DPWH: Isang Ahensiyang Laging Nasa Gitna ng Kontrobersiya
Hindi na bago ang DPWH sa mga alegasyon ng katiwalian. Mula sa ghost projects hanggang substandard na kalsada, paulit-ulit nang nadadawit ang ahensiya sa mga imbestigasyon. Kaya’t kapag may bagong pangalan na nasasangkot sa usapan, mabilis itong kumakalat.
Isang civil society group ang nanawagan:
“Hindi namin sinasabing may sala si Vince Dizon o sinuman. Ang hinihingi lang namin ay buong pagbubukas ng records ng bidding.”
Tahimik na Pagtanggi, Walang Malinaw na Sagot
Sa kabila ng ingay, nananatiling tahimik ang kampo ni Dizon. Walang direktang pahayag na sumasagot sa mga alegasyon—marahil dahil wala namang pormal na reklamo. Ngunit para sa publiko, ang katahimikan ay minsang binabasa bilang pag-iwas.
Isang mamamahayag ang nagsabi:
“Sa panahon ngayon, hindi sapat ang ‘walang kaso’. Gusto ng tao ang paliwanag.”
Ano ang Dapat Abangan?
Sa ngayon, walang napatutunayang iregularidad. Walang kasong isinampa. Walang opisyal na imbestigasyon na direktang tumuturo kay Vince Dizon. Ngunit ang mga tanong ay nananatili:
Bakit paulit-ulit ang ilang nananalo sa bidding?
Sino ang tunay na nagbabantay sa proseso?
At hanggang kailan mananatiling lihim ang mga detalye?
Sa isang bansang gutom sa maayos na kalsada at tulay, ang tiwala ng publiko ang pinakamahalagang pundasyon. Kapag ito’y nabitak, kahit tsismis lamang, malaki ang epekto.
Sa Huli
Ang kwentong ito ay hindi hatol, kundi paanyaya sa masusing pagtingin. Sa demokrasya, ang pagtatanong ay hindi krimen. Ang pananahimik, minsan, ang mas nakakatakot.
Ang katotohanan—anumang anyo nito—ay nararapat ilabas.








