Sa mundo ng pulitika at media sa Pilipinas, hindi na bago ang banggaan ng kapangyarihan at impluwensiya. Ngunit sa mga nagdaang linggo, isang mainit na bulung-bulungan ang unti-unting lumalakas: ang diumano’y pagharang, pagbalewala, at pagsupla sa ilang personalidad at pananaw na hindi umano pumapabor sa linya ng ilang malalaking organisasyon ng media. Sa gitna ng ingay na ito, isang pangalan ang paulit-ulit na binabanggit—si Marcos—kasama ang kontrobersyal na pahayag na “PAHIYA SI TUTA SOTTO,” at ang akusasyon na ang Rappler at Vera Files ay may papel sa pananahimik ng ilang tinig.

Mahalagang linawin sa simula pa lamang: ang artikulong ito ay isang masusing pagsasalaysay ng mga alegasyon, pananaw, at reaksyon mula sa iba’t ibang panig. Hindi ito hatol, kundi isang pagtatangkang ilahad ang masalimuot na kuwento sa likod ng mga headline—at kung bakit mahalagang makinig ang publiko bago humusga.

Ang Simula ng Kontrobersiya

Nagsimula ang lahat sa isang panayam na hindi naipalabas sa inaasahang oras. Ayon sa ilang source na malapit sa kampo ng isang pulitikong kilala sa apelyidong Marcos, may mga tanong na sinagot, may mga paliwanag na ibinigay, ngunit hindi raw ito umabot sa mainstream platforms. “Parang may pader,” ani ng isang insider. “Hindi malinaw kung teknikal na dahilan o editoryal na desisyon, pero ang epekto—wala ang kuwento.”

Kasabay nito, may kumalat na pahayag sa social media: “PAHIYA SI TUTA SOTTO! SEN MARCOLETA SINUPLAK ANG RAPPLER AT VERAFILES! ANTE KLER MAKINIG KA DITO.” Ang mensaheng ito, bagama’t emosyonal at mapanuligsa, ay nagsilbing mitsa ng mas malawak na diskusyon. Sino ang pinapahiya? Sino ang nanunupil? At bakit ngayon?

Media Power at Editoryal na Kalayaan

Ipinagtanggol ng ilang mamamahayag ang karapatan ng media sa editoryal na kalayaan. Ayon sa kanila, may proseso ang paglalathala: beripikasyon, konteksto, at pananagutan. “Hindi lahat ng panayam ay kailangang ilabas,” paliwanag ng isang beteranong editor. “May responsibilidad kami sa publiko.”

Ngunit para sa mga kritiko, ang tanong ay hindi lamang kung may karapatan ang media—kundi kung patas ba ang paggamit nito. Kapag ang isang panig ay paulit-ulit na nabibigyan ng plataporma at ang isa ay tila laging napag-iiwanan, doon umano pumapasok ang duda. May bias ba? May agenda ba?

Ang Panig ng mga Inirereklamo

Sa panig naman ng Rappler at Vera Files, iginiit ng ilang tagapagsalita na wala umanong personalan sa kanilang mga desisyon. Ang kanilang layunin, ayon sa kanila, ay maghatid ng impormasyong may saysay at batay sa ebidensya. Kung may mga pahayag o panayam na hindi umabot sa publikasyon, ito raw ay dahil sa kakulangan ng beripikasyon o kawalan ng balita sa anggulong iyon sa oras na iyon.

Gayunpaman, hindi nito tuluyang pinatahimik ang mga nagdududa. Sa social media, patuloy ang paghahambing: bakit ito nailabas, bakit iyon hindi? Bakit ang isang senador ay nabigyan ng espasyo, habang ang isa ay tila naisantabi?

Ang Papel ng Social Media

Kung may isang malinaw na aral ang kontrobersiyang ito, iyon ay ang lakas ng social media bilang alternatibong daluyan ng impormasyon. Kapag hindi narinig sa telebisyon o nabasa sa pahayagan, lumilipat ang diskurso sa Facebook, YouTube, at iba pang plataporma. Dito, mas mabilis kumalat ang emosyonal na mensahe—galit, pagkadismaya, at minsan, maling impormasyon.

Ngunit dito rin nagiging mapanganib ang sitwasyon. Sa kawalan ng sapat na konteksto, ang mga paratang ay maaaring tumigas bilang “katotohanan” sa isipan ng publiko. Kaya’t mahalaga ang paalala: makinig sa lahat ng panig, suriin ang pinagmulan, at huwag basta magpapadala sa sigaw ng karamihan.

Marcos, Sotto, at ang Mas Malawak na Larawan

Ang pagbanggit kina Marcos at Sotto sa iisang hininga ay hindi aksidente. Sila ay mga simbolo ng mas malaking tunggalian—ang labanan ng impluwensiya sa pulitika, ang kompetisyon ng mga naratibo, at ang tanong kung sino ang may kontrol sa pambansang usapan. Para sa ilan, sila ay biktima ng media bias. Para sa iba, sila ay mga personalidad na kailangang masusing suriin dahil sa kanilang kapangyarihan.

Konklusyon: Makinig, Magtanong, Mag-isip

Sa huli, ang kontrobersiyang ito ay hindi lamang tungkol sa kung sino ang “sinupil” o kung sino ang “nang-api.” Ito ay tungkol sa kung paano tayo, bilang mamamayan, tumatanggap ng impormasyon. Sa isang panahong mabilis ang balita at mas mabilis ang opinyon, ang tunay na hamon ay manatiling bukas ang isip.

Makinig sa lahat ng panig. Magtanong nang may paggalang. At higit sa lahat, mag-isip bago magbahagi. Dahil sa gitna ng ingay, ang katotohanan ay madalas tahimik—naghihintay lamang na ating pakinggan.