Galit ni Kathryn: Pagkakanulo, Sakit, at Pagbangon sa Lakas

Puno ng galit si Kathryn Bernardo, nag-iinit sa ilalim ng kanyang balat, handang sumabog anumang oras. Ang mga bulung-bulungan ay lumakas, ang mga tsismis ay tila naging konkretong katotohanan na masakit niyang tanggapin. Ang lalaking kanyang minahal at pinagkatiwalaan, si Alden Richards, diumano’y may malalim na relasyon kay Julia Barretto.

Ang mismong ideya nito ay nagdulot ng pagkagulat at matinding galit sa kanyang puso. Hindi lang dahil sa diumano’y pagtataksil—kahit na iyon pa lamang ay isang nakakawasak na dagok. Ito’y tungkol sa kawalang respeto, ang pagyurak sa tiwala at pagmamahal na kanilang binuo sa maraming taon. Paano niya nagawa ito? Paano siya nagawang pagtaksilan ni Alden, ang kanyang kasama sa lahat ng hirap at ginhawa?

Ang media frenzy ay parang sugat na nilalagyan ng asin. Bawat pabalat ng magazine, bawat headline ay tila nagpapakita ng larawan nina Alden at Julia—masyadong malapit, masyadong komportable. Ang mga artikulo sa online ay tinatalakay ang bawat galaw nila, ginagawang ebidensya ang bawat tingin, hawak, at tawa. Pilit na iniwasan ni Kathryn ang lahat ng ito, tinuturing na tsismis lamang, ngunit ang mga bulung-bulungan ay naging mas malakas.

Gusto niyang maniwala sa mga paliwanag ni Alden, kumapit sa imahe ng lalaking nangakong mananatili sa kanya magpakailanman. Ngunit ang duda ay unti-unting lumalakas, sa bawat bagong “insider source” at “anonymous tip.” Kinain siya ng kawalang-katiyakan, nawala ang kanyang kapanatagan, at nilunod siya ng sariling insekuridad.

Paulit-ulit niyang iniisip ang bawat sandaling pinagsamahan nila, pilit hinahanap ang anumang senyales na hindi niya napansin. Ang mga alaala na dati’y nagbibigay ng ginhawa, ngayon ay tila puno ng pagdududa. Ang mga romantikong hapunan ay tila may motibo. Ang malalambing na sandali ay tila palabas lamang. Ang mga salitang “Mahal kita” ay nag-iiwan ng hungkag na tunog sa kanyang isipan.

Ang sakit na nararamdaman niya ay parang bigat sa kanyang dibdib, halos hindi siya makahinga. Ang pundasyon ng kanilang relasyon, na sa tingin niya’y nakabatay sa pagmamahal at tiwala, ay gumuho na, iniwang nakalantad at basag ang kanyang puso. Tinanong niya ang lahat—hindi lang ang pagmamahal ni Alden kundi pati na rin ang sarili niyang paghatol. Masyado ba siyang bulag? Masyado bang nagtitiwala?

Ang pinakamasakit ay ang pagiging pampubliko ng pagkakanulong ito. Kahit saan siya pumunta, ramdam niya ang mga tingin, naririnig niya ang mga bulong, at nakikita ang mga nakakaawang ngiti ng mga tao. Para bang ang kanyang pribadong sakit ay ginawang palabas sa mata ng publiko.

Ngunit ang galit ni Kathryn ay hindi lamang dahil sa selos. Ito’y tungkol sa pagkawasak ng kanyang mga pangarap, ang kawalang respeto sa kanilang relasyon, at ang kahihiyan na kanyang naramdaman. Ang apoy sa loob niya ay hindi lamang galit—ito ang naging kalasag niya laban sa matinding sakit ng pagkabigo.

Alam ni Kathryn na hindi siya maaaring manatiling nakakulong sa pagitan ng galit at pagdududa. Kailangan niya ng sagot. Kailangan niya ng kasiguruhan. Higit sa lahat, kailangan niyang maibalik ang kanyang lakas at muling hanapin ang sarili.

Mahirap ang landas na tatahakin, ngunit determinado si Kathryn na bumangon mula sa pagkadurog. Mataas ang noo at may apoy sa kanyang puso, ipinanata niyang malalampasan niya ito. Hindi niya hahayaang ito ang magtakda kung sino siya. Bagkus, babangon siya mula sa abo at muling babawiin ang kanyang lakas at pagkatao.