Sa isang sulok ng lipunan, kung saan bihirang makita ng iba, si Lira, isang batang 10 taong gulang, ay nagsisilbing tagapag-alaga ng kanyang mga kapatid. Hindi tulad ng ibang bata na may masayang paglalaro, si Lira ay gumigising ng maaga at walang tigil na nagtatrabaho. Ang kanyang mga araw ay punong-puno ng hirap, ngunit hindi siya tumitigil. Lira ay nagpipilit mangalap ng mga plastic at iba pang basura sa tabi ng ilog, umaasang makakakuha siya ng sapat na pera upang makabili ng gatas para sa kambal na mga kapatid niyang si Althea at Miguel.
Ngunit hindi lang ang pagod ang nakikita sa mga mata ni Lira. Sa kabila ng pagiging bata, may kalungkutan at bigat sa kanyang mga mata na tila hindi pangkaraniwan sa isang batang kasing edad niya. Sa mga mata niya, makikita mo ang mga pagod na taon ng buhay, mga tanong na walang sagot, at ang takot na bumangon sa kinabukasan. Sa kabila ng lahat ng iyon, si Lira ay patuloy na lumalaban, hindi para sa sarili kundi para sa kambal na si Althea at Miguel.
Ang buhay ni Lira ay isang serye ng mga araw na puno ng pagsubok, ngunit sa kabila ng lahat ng hirap, hindi siya sumusuko. Hindi niya isinasantabi ang mga pangarap na magbigay ng mas magaan na buhay para sa kanyang mga kapatid. Kakaibang lakas ng loob ang taglay ng batang ito na wala pang kagalakan ng kabataan kundi ang pangarap ng isang mas magandang bukas.
Isang umaga, habang abala siya sa pagkuha ng mga plastik sa tabi ng ilog, isang pamilyar na tinig ang tumawag sa kanya. Si Aling Bebang, ang matandang tindera sa kanto, na may dala-dalang ilang piraso ng tinapay na naiwan mula sa mga paninda nito. Minsan na rin siyang tinulungan ni Aling Bebang, kaya’t nang dumaan ito, hindi niya pwedeng palampasin ang pagkakataon. Bagamat kaunti lang ang naibigay, ang simpleng pagkalinga ni Aling Bebang ay isang gabay para kay Lira na patuloy na nagsusumikap.
Ngunit sa kabila ng mga tulong mula sa mga tao sa paligid, may kakaibang bagay na nagsimulang magpabigat sa pakiramdam ni Lira. Isang bagay na patuloy niyang tinatanaw—ang maliit na gintong pulsera na suot ng kambal. Kulay ginto, may ukit na “A” at “M,” isang palatandaan na hindi maipaliwanag. Para kay Lira, ang pulseras na ito ay may kasamang mga alaala ng kanyang ina, mga huling salitang iniwan ng ina bago siya pumanaw: “Itago mo ang mga pulseras na ito, at huwag mong ipakita sa ibang tao.”
Bawat tingin ni Lira sa pulseras ay nagdudulot sa kanya ng kalituhan. Ano nga ba ang ibig sabihin ng mga salitang iyon ng ina? At bakit tila may kakaibang halaga ang mga pulseras na ito? Si Lira ay nagsimula nang magtanong sa sarili, “Paano kung may higit pang kwento ang pulseras na ito? May koneksyon ba ito sa nakaraan ng aming pamilya?” Ngunit sa kabila ng kanyang pag-aalinlangan, patuloy niyang isinusuong ang mga araw na puno ng hirap, hindi lamang para sa kanyang sarili kundi para sa dalawang munting sanggol na kanyang alaga.
Isang araw, habang nagsusubok si Lira na maghanap ng mga plastik, nakatagpo siya ng isang lalaki na matalim ang tingin sa kanya. Tinutok ng lalaki ang mata niya sa pulseras at tinanong si Lira, “Saan mo nakuha ang pulseras na iyon?” Hindi alam ni Lira kung paano sasagutin ang tanong na iyon. Ang pulseras ba ay nagdadala ng isang lihim na hindi pa siya handang harapin? Bakit tila interesado ang mga tao sa bagay na ito? Sa bawat oras na tinatanaw ni Lira ang pulseras, nararamdaman niya ang isang kakaibang init na parang may koneksyon ito sa isang bagay na malalim at matagal nang nawala.
Habang tinatanggap ni Lira ang hirap ng buhay, ang pulseras ay nagsisilbing paalala ng mga salita ng kanyang ina at ng isang kahina-hinalang nakaraan na hindi pa rin niya lubos na nauunawaan. Ang lalaki sa kalsada ay tila may alam tungkol dito—isang bagay na hindi kayang ipaliwanag ni Lira. Ang kanyang takot at pag-aalinlangan ay patuloy na lumalala, at nagsimulang magtaka si Lira kung ano ang magiging kahihinatnan ng lahat ng ito.
Patuloy na umuusad ang araw, at sa kabila ng lahat ng pagsubok, ang buhay ni Lira ay unti-unting napapuno ng mga katanungan. Ang pulseras ba ay may higit pang halaga kaysa sa isang simpleng alaala mula sa ina? May koneksyon ba ito sa isang mas malaking kwento, isang kwento na magbibigay sa kanya ng kasagutan sa lahat ng tanong na bumabagabag sa kanyang isipan?
Si Lira, na ngayon ay hindi lamang naghahanap ng pagkain at gatas para sa kambal, ay nagsisimula ring maghanap ng kasagutan sa mga tanong na sumasakit sa kanyang dibdib. Hindi siya titigil hangga’t hindi niya natutuklasan ang tunay na kahulugan ng pulseras, at ang tunay na dahilan kung bakit ito naging isang malaking bahagi ng kanyang buhay.
Ang kwento ni Lira ay hindi lamang kwento ng isang batang naghihirap. Ito ay kwento ng isang batang nagsusumikap na magtagumpay, ng isang batang nagtatago ng isang lihim na maaaring magbukas ng pinto patungo sa isang mas magaan na buhay. Ngunit ang tunay na tanong ay: Hanggang saan ang kayang gawin ni Lira upang matuklasan ang kasagutan? Paano kung ang mga katanungan tungkol sa pulseras ay magdala sa kanya sa isang masalimuot na paglalakbay na magbabago sa kanyang buhay magpakailanman?
Makikita ba ni Lira ang mga sagot sa mga katanungang bumabagabag sa kanyang isipan? Ano ang mangyayari kapag siya ay matutuklasan ang kwento sa likod ng pulseras?
