KUHA SA CCTV MISIS NAPAHAMAK SA UGALI NI MISTER

Posted by

🕯️ DALAWANG KASONG SUMABOG SA BUONG BANSA: Maribelle at Carmela — Trahedya, Selos, at Hindi Matatapos na Mga Tanong
Part I: Maribles ng Imus — Ang Bangungot ni Maribelle

Noong gabi ng March 24, 2024, isang tahimik na patagpuan sa Imus, Cavite ang nagbago nang biglang sumugod ang dating mister ng kahera na si Maribel “Maribelle” Paglinawan, 35 taong gulang, sa harap ng isang kainan. Mula sa CCTV, malinaw ang eksena: isang lalaki ang tumakbo, hawak ang patalim, at sinaksak nang walang awa ang kahera.

Si Maribelle, may sakit sa paglalakad, ay matiyagang tumulong sa pamilya — nagbebenta, nag-aabala sa restaurant, kahit may karamdaman. Nakilala niya si Arnold Paglinawan noong 2017, nagpakasal noong 2018. Noong 2020 lumipat sila sa Cavite. Matagal silang masaya—nika-sabay sa trabaho at buhay.

Subalit unti-unting lumitaw ang kanyang pagkaselos. Hindi na makausap ang ibang lalaki, binabantayan ang makeup, sinasabing may “ibang lalaki” si Maribelle. Mula sa verbal na pang-aabuso, hinubad ang pananakit sa loob ng apat na taon—maging sina Tony (dishwasher) at Rico (supervisor) sa kaniyang trabaho ay nakaranas ng galit at tensiyon mula kay Arnold.

Noong Disyembre 2023, nagpasya nang lumaya si Maribelle, ngunit sa huling pagtatangka ay nagmakaawa si Arnold. Kahit na humiwalay na siya, dumalaw pa rin si Arnold sa trabaho ni Maribelle. Kinompronta niya sina Tony, Rico—ang akala’y bagong lalaki kay Maribelle. Nagtapos sa marahas na converstion.

Nangyari ang krimen. Sa CCTV, nahuli si Arnold na umatake sa tahimik na gabi. Hindi na maligtas si Maribelle. Dalawang saksi ang nagligtas sa ibang empleyado. Kinabukasan, nagbalik-loob si Arnold sa pulisya; inamin ang salarin at itinangging sila’y nag-away dahil sa selos at gitna ng matinding emosyon.

Ngayon, si Arnold ay kasuhan ng parricide — pagbabalik-loob, mga paratang ng selos, ngunit mariing tinatunayan ng mga saksi ang kawalan ng ibang lalaki sa buhay ni Maribelle. Hanggang ngayon, siya’y nakakulong habang naghihintay ng hatol—ang pamilya ni Maribelle ay nagdarasal para sa hustisya.


Part II: Ang Jeepney Slayride: Ang Bangungot ni Carmela

Lumipat ang usapan sa Cebu, Disyembre 28, 2024. Sa isang modernong jeepney sa Park Mall Terminal, isang tahimik na gabi ang nagulo pagbigla’t sumakay ang ex-boyfriend ni Carmela Mamac, 42, isang babaeng matulungin at mabuting ina.

Hiniling ni Carmela na huwag na munang pasakayin ang lasing na ex. Ngunit pumasok pa rin ang lalaki—at sa takipsilim ng biyahe, bigla siyang sinaksak ng ilang beses. Dahil sa takot ng ibang pasahero, tumigil ang jeep, tumakbo ang driver. Si Carmela, kasama ang isa pang babaeng pasahero, ay namatay.

Nang inaresto si ex-boyfriend na si Jelson Mamac, nagawang magpatotoo na nag-celebrate lang siya sa Christmas party, lasing, at nasa quarters noong nangyari ang krimen—sinusuportahan ng mga kakilala at CCTV. Kinalaunan ay pinakawalan, at muling iniimbestigahan — may umuusbong na suspek multo sa conspirasyon: isang “living partner” ni Carmela, ayon sa bagong lead noong Enero 2025.

Sa kasalukuyan, patuloy pa rin ang imbestigasyon laban sa bagong suspect, na sinasabing sinundan at pinagbantaan si Carmela simula pa noong Oktubre 2024. Ang mga pamilya ng mga biktima ay nanawagan ng hustisya, dala ang pasakit ng dalawang buhay na napa-ulan ng trahedya.

🧠 Paghahamon sa Hustisya at Emosyon

Parehong marahas at puno ng damdaming pinigilan: sina Maribelle at Carmela ay nagsilbing mukha ng malupit na pang-aabuso—pansarili’t pampubliko. Sa Imus, naitaboy ang bahay samantalang sa Cebu, ang isang ordinaryong taksi sa jeep ay naging tanggulan para sa katahimikan matapos ang nasawi.

Ang mga kwentong ito ay paalala na sa likod ng pahina ng telebisyon at social media, tunay ang takot, tunay ang selos, at tunay ang pagpapakasakit. Ngayon, pinal na ng pulisya at pamilyang sugatan ang mga pangyayaring ito — nagsasalita ang CCTV, umuusal ang mga saksi, at patuloy ang paghimay ng hustisya.

Ang tanong—maaari bang makita ng mga biktima ang kapanatagan? Magigising man ba ang mga suspek sa kanilang sinapit? At higit sa lahat, ang tanong nila: maaari bang humupa ang kaguluhan nang may pag-ibig, hustisya, at pagkakasundo habang patuloy ang pag-iyak ng puso?

Dito nagtatapos ang ating ekspisiyong legal at emosyonal—taglay ang pangako ng liwanag sa isang madilim na gabi. Noise, but justice is still hope.