Sa isang tahimik na gabi sa loob ng kapilya, tanging tinig ni Kim Atienza ang naririnig, binabasa ang huling salita ng kanyang anak na si Eman. Isang liham na puno ng pagmamahal, pasasalamat, at pamamaalam — mga salitang iniwan ng isang anak para sa ama, na matagal nang tinitingala bilang matatag, masayahin, at inspirasyon sa buhay.

Binasa ni Kim Atienza ang Huling Liham ni Emman Atienza!

Ayon kay Kuya Kim, natagpuan nila ang liham sa personal na kwaderno ni Eman ilang araw matapos siyang pumanaw. Ang mga linyang nakasulat ay nagpaluha sa sinumang nakarinig:

“Dad, thank you for everything. You taught me how to be strong, how to love life, and how to be grateful. If ever I won’t make it, please don’t be sad for too long. I’ll always be with you.”

Habang binabasa ni Kim ang mga salita, unti-unti siyang napahinto. Hindi niya naitago ang panginginig ng boses, ang pagpatak ng luha, at ang bigat ng damdamin na matagal niyang pinipigilan. Tahimik ang lahat sa kapilya — mga kaibigan, kamag-anak, at ilang kasamahan sa industriya — habang pinapakinggan ang bawat katagang tila dumudurog sa puso.

Ayon sa mga nakasaksi, ramdam ang sakit at pagmamahal sa bawat salita ni Kuya Kim. Wala nang mas mahirap pang pagsubok para sa isang magulang kundi ang ilibing ang sariling anak. Ngunit sa kabila ng matinding kirot, pinili niyang maging matatag — hindi lamang para kay Eman, kundi para sa buong pamilya.

Matapos ang pagbasa, huminga ng malalim si Kuya Kim at nagpasalamat sa lahat ng nakiramay at nagdasal para sa kanilang pamilya. Sa kanyang mga salita, malinaw na ang mensahe ni Eman ay hindi lang para sa kanya, kundi para sa bawat magulang na nawalan ng anak — isang paalala na ang tunay na pagmamahal ay hindi nagtatapos sa kamatayan.

“Ang mga salita ni Eman,” sabi ni Kim, “ay ang pinakamahalagang mensahe na natanggap ko sa buong buhay ko. Kahit hindi niya natupad lahat ng pangarap niya, ipagpapatuloy ko iyon para sa kanya. Hanggang sa muli, anak, mahal na mahal kita.”

Lumapit siya sa kabaong ni Eman, marahang hinaplos ang larawan ng anak, at tahimik na nagdasal. Sa sandaling iyon, nakita ng mga tao hindi lang ang isang ama na nagdadalamhati, kundi isang taong marunong tumanggap at magpasalamat — larawan ng pananampalataya sa gitna ng pinakamalalim na sakit.

Ayon sa mga malalapit kay Kuya Kim, si Eman ay malambing at masayahin — isang anak na puno ng pangarap at inspirasyon. Ang liham ay nagpakita kung gaano kalalim ang ugnayan ng mag-ama.

Ibabalik sa Pilipinas si Emman Atienza, Kuya Kim: ‘She will be home’

Marami ang nagbahagi ng paghanga sa social media. Para sa ilan, si Kuya Kim ay larawan ng magulang na, sa kabila ng pagkawala, pinipiling magpasalamat kaysa magreklamo, at magtiwala sa Diyos kaysa sisihin ang tadhana.

Isang netizen ang nagsabi:

“Ang hirap mawalan ng anak, pero ipinakita ni Kuya Kim na ang pananampalataya ang tunay na sandigan. Inspirasyon siya sa lahat ng magulang.”

Sa panayam pagkatapos ng burol, sinabi ni Kuya Kim na ipagpapatuloy niya ang mga proyekto at pangarap ni Eman — mga adbokasiyang may kinalaman sa kalikasan, kabataan, at edukasyon.

“Kung may isang bagay na natutunan ko sa anak ko,” ani niya, “iyon ay magmahal nang walang hinihinging kapalit. Iyon ang iiwan kong pamana bilang ama.”

Mula sa pagiging ama na nagbibigay ng kaalaman sa telebisyon, ipinakita ni Kuya Kim ngayon ang isang leksyon na mas mahalaga — ang leksyon ng tunay na pagmamahal at pagbitaw.

Ang liham ni Eman ay hindi lamang paalam, kundi paalala: sa likod ng bawat pagtatapos ay may pag-asa. Sa bawat luha, may lakas. Sa bawat pamamaalam, may panibagong simula.

Sa pagtatapos ng misa, isang malambing na kanta — paborito ni Eman noong siya’y buhay pa — ang pinatugtog. Nakangiti si Kuya Kim habang pinupunasan ang luha, tila sinasabi na natagpuan na rin niya ang kapayapaan na matagal niyang hinahanap.

Walang ama ang handang mawalan ng anak. Ngunit sa huling liham na iyon, tinuruan ni Eman ang kanyang ama kung paano magpatuloy. Sa mga salitang:

“Please don’t be sad for too long. I’ll always be with you.”

naiwan ang isang mensahe na hinding-hindi mawawala sa puso ni Kuya Kim — at ng lahat ng nakasaksi sa kanilang kuwento.