Sa gitna ng maingay at magulong mundo ng pulitika sa Pilipinas, tila ba iilan na lamang ang natitirang may paninindigan. Madalas, ang mga inaakala nating tagapagtanggol ng bayan ay siya pa palang unang bibigay sa kaway ng kapangyarihan. Ito ang sentro ng mainit na diskusyon ngayon matapos ang naging pahayag ng isang beteranong senador na dating kilala sa taguring “Matang Lawin,” ngunit ngayon ay pinararatangan na tila naging “sunod-sunuran” o “tuta” ng kasalukuyang administrasyon.
Sa isang matapang na pagsusuri na ibinahagi ng vlogger na si Jay Guevarra, inhimay niya ang mga kontrobersyal na ikinikilos ni dating Senador Ping Lacson. Ang dating kinatatakutang senador na walang sinasanto, ngayon ay tila nagbago na ng ihip ng hangin. Ang tanong ng bayan: Anyare, Senator Ping?

Ang Pagbagsak ng Imahe ng “Matang Lawin”
Kilala si Ping Lacson bilang isang estriktong mambabatas. Siya ang taong hindi nagnanakaw, hindi tumatanggap ng pork barrel, at laging nasa panig ng disiplina. Ngunit sa mga huling kaganapan, lalo na sa kanyang mga komento patungkol sa sigalot sa pagitan nina Senator Imee Marcos at Pangulong Bongbong Marcos (BBEM), marami ang nagtaas ng kilay.
Ayon sa komentaryo, tila “ipinagtatanggol” ni Lacson ang Pangulo laban sa sarili nitong kapatid. Kinuwestiyon ni Lacson kung bakit kailangan pang sirain ni Imee ang kanyang kapatid sa harap ng publiko. Para sa marami, ito ay isang classic na “political maneuvering”—isang pagpapapogi sa administrasyon upang manatiling relevant o marahil, gaya ng hinala ng marami, ay may inaasahang kapalit.
Ang pagbansag sa kanya bilang “tuta” ay hindi lamang simpleng insulto; ito ay sumasalamin sa pagkadismaya ng mga taong dating humahanga sa kanya. Kung ang isang “Matang Lawin” ay nagbubulag-bulagan na sa mga isyung gaya ng “polvoron” (isang code name para sa droga na diumano’y ginagamit ng nasa kapangyarihan), ano na lang ang aasahan ng karaniwang mamamayan? Ang imahe ng katapangan ay unti-unting natutunaw at napapalitan ng hinala na siya ay bahagi na rin ng sistemang dati niyang nilalabanan.
Ang Pagmamahal ng Kapatid: Ang Tunay na Motibo ni Imee
Isa sa pinakamalalim na punto na tinalakay ay ang motibo ni Senator Imee Marcos sa kanyang mga pasabog. Madali siyang husgahan bilang “traydor” sa kanyang pamilya, ngunit kung titingnan sa mas malawak na perspektibo, at sa mata ng isang nagmamahal na kapatid, makikita ang ibang anggulo.

Gaya ng inilarawan sa video, kung ikaw ay may kapatid na nalululong sa masamang bisyo at nasa bingit na ng kapahamakan—at higit sa lahat, ay namumuno sa bansa—ano ang gagawin mo? Ang pananahimik ay pagsang-ayon. Ang ginawa ni Imee, bagama’t masakit at nakakasira sa pampublikong imahe ng pamilya Marcos, ay maituturing na isang “desperate act of love.” Ito ay pagsalba sa kanyang kapatid mula sa sarili nito, at pagsalba sa bayan mula sa isang lider na wala sa tamang wisyo.
Hindi ito naiintindihan ni Lacson, ayon sa kritiko, dahil nakatingin siya gamit ang utak-pulitiko, hindi utak-kapatid o utak-Pilipino. Ang pagsisiwalat ni Imee ay hindi paninira; ito ay katotohanan na kailangang lumabas. Sinasabing “The truth shall set you free,” at sa kasong ito, marahil ang katotohanan ni Imee ang huling pag-asa para matauhan ang kanyang kapatid. Ang hindi pag-unawa rito ng mga “tuta” ng administrasyon ay nagpapakita lamang na mas mahalaga sa kanila ang posisyon kaysa sa kapakanan ng tao at ng bayan.
Ang Misteryo ng 13 Billion “Polvoron” at ang Driver
Ngunit hindi lang dito nagtatapos ang kwento. May mas madilim na anino ang gumagapang sa likod ng mga headline. Binuhay ng talakayan ang misteryo ng 13 billion pesos na halaga ng droga na nahuli sa Alitagtag, Batangas. Hanggang ngayon, tila naging bula ang kaso. Ang driver na nahuli? Tahimik. Ang mga nasa likod? Walang pangalan.
Dito pumasok ang isang nakakabahalang teorya: Paano kung ang driver na ito ay “pine-prepare” o “bina-briefing” para ituro ang mga Duterte bilang mastermind? Sa maruming laro ng pulitika sa Pilipinas, hindi ito imposible. Ito ang tinatawag na “grand script.” Upang matakpan ang isyu ng paggamit ng droga ng isa, kailangang magturo ng iba. At sino pa ba ang pinakamagandang ituro kundi ang pamilyang matagal nang tinik sa lalamunan ng kasalukuyang administrasyon—ang mga Duterte?

Nakakatakot isipin na ang hustisya ay pwedeng balukuin para sa political survival. Ang pananahimik ng mga awtoridad at ang kawalan ng update sa kasong ito ay nagbibigay-daan sa mga spekulasyon. Bakit walang nahuhuling big fish? Bakit puro “polvoron” lang ang nakukuha pero ang may-ari ng pabrika ay malaya? Ito ang mga tanong na dapat sagutin ni Ping Lacson at ng mga nasa pwesto, sa halip na punahin ang pagiging prangka ni Imee Marcos.
Hamon sa Sambayanan: Huwag Magpaloko
Ang mensahe ay malinaw: Hindi tanga ang mga Pilipino. Alam ng taumbayan kung sino ang nagpapakatotoo at kung sino ang nagpapaka-tuta. Ang mga pasaring at mga “panaginip” tungkol sa bilyun-bilyong lagayan ay maaaring itanggi, ngunit ang amoy ng katiwalian ay hindi maitatago habambuhay.
Sa huli, ang laban na ito ay hindi lang tungkol kay Ping Lacson, Imee Marcos, o sa Pangulo. Ito ay tungkol sa kinabukasan ng Pilipinas. Kung hahayaan nating manaig ang mga “script” at mga kasinungalingan, tayo rin ang talo. Ang hamon sa bawat Pilipino ay maging mapagmatyag. Huwag basta maniwala sa mga press release. Suriin ang mga motibo. At higit sa lahat, huwag hayaang muling mabudol ng mga pangakong napapako.
Kailangan nating suportahan ang katotohanan, kahit gaano pa ito kapait. Dahil sa huli, ang katotohanan lang ang magpapalaya sa atin mula sa kadena ng mga pulitikong ang inuuna ay ang kanilang sarili bago ang bayan. Manatiling gising, Pilipinas!






