Isang Trahedya na Nag-iwan ng Pait: Ang Kwento ni Jonalyn at ng Kanyang Pamilya
Isang masakit na pangyayari ang naganap sa isang tahimik na komunidad nang mawala sa isang aksidente ang 17-anyos na si Jonalyn, ang bunsong apo ng isang matandang babae. Sa kabila ng lahat ng pag-aalaga at pagmamahal na ibinubuhos ni Lola sa apo, ang araw na iyon ay nagdala ng kalungkutan at takot na maghahatid ng malaking pagbabago sa kanilang pamilya.
Si Jonalyn ay kilala bilang isang masunurin at mabait na bata, isang apo na laging tumutulong sa mga gawaing bahay. Ayon kay Lola, hindi niya makakalimutan kung paano ang kanyang apo ay nagsasaing bago pumasok sa eskwelahan at madalas din siyang magbaon ng pagkain para sa araw. “Tuwing uuwi si Jonalyn, ang kaldero ang una niyang binubuksan, laging gutom daw kasi siya,” kwento ni Lola. Ngunit ang araw na iyon ay nagdala ng matinding kalungkutan nang hindi na nakain ni Jonalyn ang pansit bihon na itinabi ng kanyang lola, dahil hindi na ito nakauwi.
Nabalitaan ni Lola mula sa kapatid ni Jonalyn na naaksidente ang kanyang bunsong apo sa kabila ng barangay, isang lugar na hindi inaasahan ng lola na pupuntahan ng kanyang apo. Lingid sa kaalaman ni Lola, ang pag-aakala niyang nasa paaralan si Jonalyn ay mali. Nalaman niya mula sa mga kaibigan ni Jonalyn na nagkayayaan ang mga ito upang gumala, sapagkat walang klase sa araw na iyon bilang bahagi ng selebrasyon ng Buwan ng Wika sa kanilang paaralan.
Malaking dagok para kay Lola ang pagkawala ni Jonalyn, isang bata na iniingatan at tinuturing niyang parang anak. Ngunit ang masakit ay ang hindi pagkakaroon ng pagkakataon para magpaalam o magbigay ng huling yakap. Sa kabila ng lahat ng ito, muling ipinakita ang malasakit ng magulang ni Jonalyn sa kabila ng kanilang pagiging OFW. Ang kanyang ama ay nagtatrabaho sa Brunei, at ang kanyang ina naman ay nasa Kuwait. Nang marinig nila ang masamang balita, agad nilang inasikaso ang kanilang mga papeles upang makauwi at alagaan ang kanilang anak.
Bilang isang pamilya na dumaan na rin sa maraming pagsubok, kabilang na ang pagkawala ng kanilang panganay na anak, mahirap man ay patuloy nilang pinapanday ang kanilang landas sa kabila ng lahat ng kalungkutan. Ang ama ni Jonalyn ay nagbahagi ng kanyang saloobin, “Tuwing uuwi ako, parang may patay sa pamilya.” Isang malupit na katotohanan na nagsisilbing patunay ng hirap na dulot ng pagkawala ng isang mahal sa buhay.
Sa kabila ng lahat ng pagsubok na dumaan sa kanilang buhay, patuloy ang pamilya ni Jonalyn sa paghahanap ng lakas upang malampasan ang lahat ng ito. Si Jonalyn, na bunso sa magkakapatid, ay maiiwan na may mga alaala ng kanyang kabataan at pagmamahal mula sa pamilya at mga kaibigan. Ang kanyang kwento ay nagsisilbing paalala sa lahat na ang buhay ay hindi laging magiging madali at puno ng pagsubok, ngunit ang pagmamahal ng pamilya at pagkakaroon ng malasakit sa isa’t isa ay nagbibigay lakas upang magpatuloy.
