ANG MULING PAGBANGON NI MITOY YONTING: MULA SA KANTANG NAWALAN NG TUGTOG HANGGANG SA PAG-ASA NI VICE GANDA

Tahimik ang isang construction site sa Quezon City noong hapon na iyon. Ang ingay ng mga martilyo, ang halakhakan ng mga manggagawa, at ang amoy ng semento ang pumuno sa paligid. Ngunit sa isang sulok, habang pinupunasan ang pawis sa noo, may isang lalaking pamilyar ang mukha—si Mitoy Yonting, ang tinig na minsang nagpatayo ng milyon sa entablado ng The Voice of the Philippines.

Oo, siya nga. Ang dating hinahangaan sa mga sold-out concert, ngayo’y nakasuot ng lumang t-shirt, may bitbit na sako ng buhangin, at halos hindi makilala ng mga dumadaan. Sa isang iglap, naglaho ang kasikatan na minsan ay kanyang niyakap.

Isang Boses na Nanahimik

Matapos manalo sa The Voice, umapaw ang mga proyekto kay Mitoy—guestings, mall shows, concert tours, at TV appearances. Ngunit gaya ng maraming kuwento ng mga artista, dumating ang panahon ng katahimikan. Nagbago ang musika, nagbago ang henerasyon, at unti-unting nawala ang mga tawag.

“Nung una, sabi ko, lilipas lang ‘to. Pero habang tumatagal, naramdaman ko na—wala na,” malungkot niyang sambit sa isang panayam ng kaibigan. Sa gitna ng pandemya, tuluyan siyang nawalan ng trabaho. Napilitang isara ang maliit na negosyo, at dahil kailangang tustusan ang pamilya, tinanggap niya ang anumang trabahong makakain.

“Hindi ko ikinahihiya,” dagdag niya. “Mas mabuti nang magbanat ng buto kaysa manghingi.”

Ang Viral na Larawan

Isang araw, isang netizen ang nag-upload ng larawan ni Mitoy habang nagtatrabaho sa construction site. Sa caption: “Si Mitoy Yonting ba ‘to? Grabe, idol ko ‘to dati sa The Voice!”

Sa loob ng ilang oras, kumalat ang larawan sa social media. Maraming netizens ang nagulat, ang ilan ay naiyak, at may iba namang nagtatanong—paano umabot dito ang isang sikat na mang-aawit?

At sa milyun-milyong nag-scroll sa post na iyon, may isang taong hindi nagpatuloy lang sa pag-scroll. Isang tao na kilala sa kabaitan, sa pagiging mapagbigay, at sa tagline na “walang tatalo sa kabog!” — si Vice Ganda.

Ang Hindi Inaasahang Tawag

Kinabukasan, nakatanggap si Mitoy ng tawag mula sa isang hindi pamilyar na numero.
“Hello, Mitoy? Si Vice ‘to.”

Napatigil siya. Akala niya ay biro. Ngunit nang marinig ang pamilyar na tawa sa kabilang linya, alam niyang totoo ito.
“Napanuod ko yung post mo, naiyak ako. Grabe ka, pare, hindi ka sumuko. Gusto kitang tulungan.”

Hindi makapaniwala si Mitoy. Isang komedyanteng hinahangaan ng bansa ang tumawag upang mag-alok ng tulong—hindi bilang artista, kundi bilang kaibigan sa industriya.

Ang Kabutihang Hindi Inaasahan

Ilang linggo matapos ang tawag, inimbitahan ni Vice Ganda si Mitoy sa It’s Showtime. Hindi alam ni Mitoy na may sorpresa pala siyang inihanda. Sa gitna ng segment, habang inaawit ni Mitoy ang “Anak” ni Freddie Aguilar, pumasok si Vice Ganda sa stage na may bitbit na malaking tseke.

“Mitoy, alam kong hindi madali ang pinagdadaanan mo. Pero hindi ako papayag na ang boses na nagbigay inspirasyon sa marami ay manahimik lang. Kaya gusto kong tulungan kang bumalik,” emosyonal na sabi ni Vice.

Ipinagkaloob ni Vice ang puhunan upang makapagsimula si Mitoy ng maliit na recording café—isang kombinasyon ng kainan at mini-stage kung saan puwedeng tumugtog ang mga lokal na artist.

“Hindi ito basta negosyo,” dagdag ni Vice. “Ito ay tahanan ng mga pangarap.”

Ang Café ng Pag-asa

Sa loob ng ilang buwan, itinayo ni Mitoy ang café sa kanilang bayan sa Bulacan. Sa bawat pako, sa bawat pintura, ramdam niya ang pag-asa. Ang dating mang-aawit na halos sumuko, ngayon ay muling may dahilan para umawit.

Binuksan niya ang café sa harap ng pamilya, kaibigan, at mga tagasuporta. Sa unang gabi ng pagbubukas, punô ang lugar—mga dating tagahanga, mga ka-banda, at ilang kapwa contestants mula sa The Voice.

Habang kumakanta siya ng “Wind Beneath My Wings,” dumaloy ang luha sa kanyang mukha.
“Ang totoo, si Vice ang naging pakpak ko,” sabi niya habang tinuturo ang poster ni Vice Ganda na nakasabit sa dingding bilang pasasalamat.

Mga Aral sa Likod ng Tagumpay

Ang kuwento ni Mitoy ay hindi lamang tungkol sa pagbagsak at pagbangon. Isa itong paalala na ang tunay na dangal ay hindi nasusukat sa kasikatan, kundi sa kakayahang manatiling matatag sa gitna ng unos.

Sa isang panayam makalipas ang anim na buwan, sinabi ni Vice Ganda:
“Hindi ako tumulong dahil artista siya. Tumulong ako dahil tao siya. At alam kong kahit anong mangyari, may mga tao pa ring maniniwala sa kabutihan.”

Samantala, patuloy ang pag-ikot ng café ni Mitoy—madalas itong dinarayo ng mga kabataang musikero na gustong magpakita ng talento. Sa bawat tugtog ng gitara, naroon si Mitoy, nakangiti, kumakanta, at may bagong apoy sa mata.

Ang Huling Nota

Ngayon, mahirap man ang buhay, natutunan ni Mitoy ang tunay na kahulugan ng tagumpay.
“Hindi sa dami ng palakpak o pera,” sabi niya. “Kundi sa kakayahang bumangon kahit ilang beses kang bumagsak.”

At sa likod ng lahat, nanatiling tahimik ngunit matatag si Vice Ganda—isang paalala na minsan, ang pinakamaliwanag na bituin ay iyong handang yumuko upang tulungan kang muling tumindig.

Sa dulo ng bawat gabi, maririnig mo pa rin si Mitoy sa entablado ng kanyang café, kumakanta ng buong puso. Hindi para sa kasikatan, kundi para sa pag-asa.

At sa bawat nota, bawat kanta, bawat tawa—nariyan ang kwento ng isang taong minsang nawala sa liwanag, ngunit natagpuan muli ito sa kabutihan ng kapwa.

👉 Basahin ang buong detalye at panoorin ang video ng emosyonal na tagpo sa comment section sa ibaba! ❤️