BIBLIYA, DI BINABAGO! Paano Lumabag ang Senador sa Salita ng Diyos? 

Sa isang bansang itinuring na pinagtatagpo ng pananampalataya at kapangyarihan, hindi mahirap paniwalaan na ang mga lider ay sinusukat hindi lamang sa kanilang kakayahan, kundi pati sa kanilang ugnayan sa Diyos. Ngunit paano kung may isang senador—tawagin natin siyang Sen. Helena Aragon, isang kilalang mukha sa politika—ay nasangkot sa isang kontrobersiyang diumano’y lumalabag sa malinaw na panuntunan ng Banal na Kasulatan? Ito ba ay isang pagsubok lamang sa kanyang karera, o isang pahayag ng mas malalim na katiwaliang matagal nang nakatago?

Nagsimula ang lahat nang kumalat ang isang ulat mula sa loob mismo ng kapitolyo: ang senador, ayon sa mga impormante, ay may isang proyekto na taliwas sa mga prinsipyo ng Bibliya. Hindi ito usapin lamang ng politika o pagtatalo ng mga partido—ito ay umabot sa isang antas ng moralidad na umuugnay sa konsensiya ng publiko. Sa isang lipunang Kristiyano, ang pagkakasangkot sa anumang gawaing maituturing na “paglabag sa Salita ng Diyos” ay itinuring na isang uri ng pampublikong sakuna.

Ang proyekto ni Sen. Aragon ay tinawag na New Dawn Initiative, isang programang umano’y naglalayong “magbigay ng bagong direksiyon sa modernong lipunan.” Ngunit ayon sa mga dokumentong lumabas, may bahagi ng inisyatibong ito na tumutuligsa at sumisira sa mga tradisyunal na aral na nakasaad sa Kasulatan. Sa loob ng papel na isinapubliko ng isang whistleblower, nakasaad ang isang panukalang malinaw na sumasalungat sa mga prinsipyong kinikilala ng mga simbahan sa buong bansa.

Ngunit ang tunay na nakakagulat ay hindi ang mismong proyekto, kundi ang sinasabing lihim na komunikasyon ng senador sa ilang grupo na matagal nang itinuturing na kontra sa Simbahan. Ayon sa mga nakalap na impormasyon, may ilang pagpupulong na naganap sa isang pribadong resort kung saan tinalakay ang mga repormang itinuturing na “pag-alis sa mga kulturang relihiyoso na hadlang daw sa pag-unlad.” Ang pahayag na ito ay parang apoy na mabilis na kumalat sa social media, nagdulot ng galit, takot, at pagkalito.

Maraming lider ng simbahan ang agad nagbigay ng pahayag. Isa sa kanila, si Father Melencio Cruz, ay nagsabi: “Kung totoo ang mga ito, hindi lamang batas ng tao ang nilalabag—kundi mismong utos ng Diyos.” Ang ganitong bigat ng salita mula sa isang respetadong pari ay lalong nagpasiklab sa damdamin ng publiko. May mga nagsimulang manawagan ng imbestigasyon, may mga humiling na magbitiw ang senador, at mayroon ding nagtanong kung ito ay bahagi lamang ng maduming laro ng politika.

Habang umiinit ang isyu, nanatili namang tahimik si Sen. Aragon. Wala siyang inilabas na opisyal na pahayag sa loob ng ilang araw, bagay na lalo pang nagdulot ng suspetsa. Sa panahong ang katahimikan ay madaling ma-interpret bilang pag-amin, marami ang nagtanong: Ano nga ba ang kanyang itinatago? May katotohanan ba ang isyung ito, o isa lamang itong malawakang kampanya upang sirain ang kanyang pangalan?

Isang linggo ang lumipas bago siya tuluyang humarap sa media. Ngunit sa halip na direktang sagutin ang mga alegasyon, nagbigay lamang siya ng malabong pahayag tungkol sa “pagkakaroon ng maling interpretasyon” at “pagpapalawak ng pananaw ng lipunan.” Sa halip na humupa, lalo itong nagpasiklab ng emosyon ng mga tao. Para sa marami, kung walang dapat ikatakot, bakit hindi niya kayang magpakita ng malinaw na paliwanag?

Habang umuusad ang mga araw, patuloy ding lumalabas ang dagdag pang impormasyon mula sa mga hindi pinangalanang source. May mga lumabas na sinasabing transcript ng pagpupulong kung saan binabanggit ng senador ang pagnanais na “magbago ng pagtingin ng bansa sa relihiyon.” May mga larawan din ng ilang pulong na tila nagpapakita ng pakikipag-ugnayan sa mga indibidwal na matagal nang kritiko ng pananampalatayang Kristiyano.

Ngunit higit sa lahat, may isang linyang umano’y sinabi ng senador na siya mismong naglalagay sa gitna ng kontrobersiya:

“Hindi kailangang manatiling pareho ang Bibliya. Kung ang lipunan ay nagbabago, dapat magbago rin ang pananampalataya.”

Sa isang bansang ang malaking bahagi ng populasyon ay naniniwala na ang Salita ng Diyos ay hindi kailanman nagbabago, ang pahayag na ito ay parang lindol na yumanig sa pundasyon ng pananampalataya ng marami. Hindi nagtagal, ang social media ay napuno ng mga hashtag na #HindiBinabagoAngBibliya at #SinoSiHelenaAragonTalaga.

Habang patuloy ang pagkalat ng isyu, maraming analyst ang nagbigay ng kanilang pananaw. May mga nagsabing bahagi ito ng isang mas malaking plano upang baguhin ang direksiyon ng bansa—isang plano na hindi alam ng publiko. Mayroon ding nagsabing malamang ay ginagawan lamang ito ng intriga upang gibain ang senador na papalapit na ang reeleksiyon. Ngunit para sa ordinaryong mamamayan, hindi na mahalaga kung ano ang pulitikal na motibo. Ang sinumang lumalabag sa aral ng Diyos ay hindi nararapat sa tiwala ng bayan.

Ngunit may isang tanong na nananatiling nakabitin: Totoo ba talaga ang mga alegasyong ito? O biktima lamang si Sen. Aragon ng isang makapangyarihang puwersang nais siyang pabagsakin?

Habang sinusulat ang artikulong ito, isang bagong impormasyon ang lumitaw: may plano daw ang ilang grupo ng relihiyoso na magsampa ng petisyon upang imbestigahan ang umano’y maling interpretasyon at pagbaluktot ng senador sa Salita ng Diyos. Kung tuloy ito, maaaring maging isa sa pinakamainit at pinakamapanganib na labanan sa pagitan ng politika at pananampalataya sa kasaysayan ng bansa.

Sa huli, ang tanong ay hindi lamang tungkol sa kung ano ang sinabi o ginawa ng senador. Ito ay tanong tungkol sa kung paano natin pinanghahawakan ang Salita ng Diyos sa panahon ng pagbabago. Ang Bibliya ba ay dapat manatiling gabay na hindi nababago? O may mga lider bang magtatangkang ilarawan itong muling isusulat ayon sa kagustuhan nila?

Hanggang ngayon, walang tiyak na kasagutan. Ngunit ang isang bagay ay malinaw: ang kwentong ito ay hindi pa nagtatapos. At sa bawat bagong rebelasyon, mas maraming Pilipino ang nagiging handa na alamin ang katotohanan—anumang sakit o gulo ang kahinatnan nito.