Marcoleta & Gatchalian Trade Blows In Fiery Hearing 

Sa gitna ng isang tila karaniwang pulong na inaasahan ng marami na magiging mabilis at tahimik, isang hindi inaasahang pagsabog ng tensyon ang naganap nang magsagutan nang matindi sina Cong. Rodante Marcoleta at Sen. Sherwin Gatchalian. Ang dapat sana’y simpleng pagtalakay sa isang isyung administratibo ay nauwi sa isang palitan ng maaanghang na salita, mga akusasyon na ikinabigla ng lahat, at mga rebelasyong nagpagulo sa buong sesyon.

Ito ay isang kwentong hango sa imahinasyon, nilikha para sa entertainment.

I. Ang Simula ng Alon: Tahimik Pero Papasabog Pala

Nagsimula ang pagdinig nang may katahimikan. Ang mga camera ay nakatutok, ang media ay handa, at ang mga staff ay abala sa pag-aayos ng mga dokumento. Walang indikasyon na may mangyayaring kakaiba. Ayon sa script ng araw, nakatakdang talakayin ang ilang financial inconsistencies sa isang government contract—isang bagay na, ayon sa ilang analysts, “karaniwan lang sa mga ganitong hearing.”

Pero hindi karaniwan ang araw na iyon.

Habang nagsisimula si Sen. Gatchalian sa kanyang opening remarks, mapapansin ang kakaibang titig ni Marcoleta. Parang may iniipon. Parang may inaantay na pagkakataon.

At dumating nga ang sandaling iyon.

II. Ang Unang Pagsabog

Kapag naririnig sa video playback, unti-unting tumataas ang tensyon.

“Mr. Chairman,” biglang sambit ni Marcoleta, “bago tayo magpatuloy, kailangan kong itanong kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin sinasagot ang ilang napakahalagang impormasyon na ilang linggo ko nang hinihingi.”

Nagulat ang panel. Hindi iyon nakasaad sa agenda.

“Cong. Marcoleta,” sagot naman ni Gatchalian, medyo malamig ang boses, “nasa proseso pa ang pag-compile ng mga dokumento. Sana huwag po nating guluhin ang daloy ng pagdinig.”

Doon na sumabog ang unang alon.

“Hindi ito simpleng ‘daloy ng pagdinig’!” bulyaw ni Marcoleta, na agad ikinabigla ng audience. “Kung walang tinatago, bakit pinatatagal? Ano bang ayaw ninyong lumabas?”

Parang tumigil ang hangin sa loob ng silid.

III. Mas Matindi Pa sa Debate — Para Nang Labanan

Hindi nagpatalo si Gatchalian.

“Kung may pinaghihinalaan kayo,” sagot niya, “ilabas ninyo. Pero huwag ninyong i-pressure ang komite para lamang magmukhang may ‘cover-up’ na kayo mismo ang nag-iimbento.”

Doon tuluyang lumala ang palitan.

Para na silang dalawang mandirigma sa gitna ng arenang puno ng camera at mikropono.

Habang nakatitig, mahigpit ang hawak ni Marcoleta sa mesa.

“Hindi ako nag-iimbento,” aniya. “May mga whistleblower na lumapit sa akin. At kung totoo ang sinasabi nila, baka may mga pangalan dito na ayaw ninyong makita.”

Nagtaasan ang kilay ng lahat.

Sino? Anong pangalan? Ano ang banta?

Pero bago pa makapag-follow-up ang senador, isang boses mula sa likod ang sumigaw:

“Mr. Chairman, may urgent clarification po ako!”

Isang opisyal mula sa isang government agency ang biglang tumayo, hawak ang folder na kulay pula.

At doon tuluyang sumiklab ang kwento.

IV. Ang Red Folder na Nagpabago sa Takbo ng Hearing

Ang pulang folder na iyon ang naging sentro ng lahat. Ayon sa opisyal, naglalaman iyon ng “supplemental documents” na dapat ay naisumite noong nakaraang linggo pa. Ngunit tila may “admin mix-up” daw kaya natagalan.

Ngunit hindi iyon ang nagpagulo.

Ang nagpagulo ay ang pangalan na nakasulat sa unang pahina.

Ayon sa fictional na kwento, nang makita ni Gatchalian ang dokumento, nag-iba ang ekspresyon niya. Hindi takot, hindi galit—kundi pagkagulat, na halatang pilit niyang tinago.

At siyempre, napansin iyon ni Marcoleta.

“Aha,” ani Cong. Marcoleta habang nakangisi, “iyan ang sinasabi ko. May mga detalye kayong gusto sanang ilihim.”

“Ano bang ibig ninyong sabihin?” sagot ni Gatchalian, pero halatang nagpipigil ng emosyon.

Kahit ang mga staff ay hindi na makagalaw. Kahit ang media ay nalimutan nang huminga, sa sobrang tensyon.

V. Ang Sandaling Nagpayanig sa Silid

Habang binabasa ang ilang bahagi ng dokumento, may isang paragraph na nagpayanig sa lahat.

Sa fictional file, may nakasaad na internal memo tungkol sa “redirected funds” para sa isang proyekto. At nakalagay ang initials na “S.G.”

Agad na lumingon ang lahat kay Gatchalian.

“Fabricated ‘yan,” mabilis niyang tugon. “Walang ganyan sa tunay na records. At kung may nagpasok niyan, may mas malaki tayong problema!”

Pero si Marcoleta, tila hindi kumbinsido.

“Kung fabricated, bakit parang kilala mo ang source?” tanong niya. “At bakit parang alam mo kung saang bahagi ito ‘dapat’ nakalagay?”

Isang malakas na “OHHHH!” ang narinig mula sa audience.

At roon nag-init nang todo ang eksena.

VI. Biglang Pumasok ang Isang Unexpected Guest

Habang nag-iinit ang sagutan, biglang may pumasok na bagong figure—isang dating auditor na matagal nang hindi nagpapakita sa publiko. Sa fictional story na ito, dala niya ang isang USB na aniya’y naglalaman ng “corroborating files.”

Hindi alam ng lahat kung ano ang laman. Hindi alam kung totoo. Hindi rin alam kung saan galing.

Pero sapat na ang presensya niya para lalong magulo ang atmosphere.

Tumayo si Gatchalian.

Tumayo rin si Marcoleta.

At para silang dalawang sandatahang sundalo na naghahanda sa pinakaimportanteng atake.

VII. Ang Cliffhanger ng Araw

Habang palabas ang auditor para sa executive session, sumigaw ang media:

“Sir, may irregularity ba talaga? Sino ang sangkot?”

Ngunit hindi sila kumibo.

Nagkatinginan lamang sina Marcoleta at Gatchalian—hindi bilang magkaaway, kundi bilang dalawang taong alam na pareho silang papasok sa mas malalim at mas delikadong imbestigasyon.

At nagtapos ang hearing sa gitna ng pagkalito, kaba, at napakaraming tanong na hindi pa nasasagot.

VIII. Ang Tanong Ngayon: Ano ang Susunod?

Sa fictional na salaysay na ito, malinaw ang isang bagay: hindi pa tapos ang laban.

May pulang folder.
May USB.
May mga initials.
May mga boses na nagtatago.
At may dalawang personalidad na handang buksan ang kahit pinakamadilim na kahon.

Ang bansa ay naghihintay.
Ang mga mamamayan ay nagtataka.
At ang susunod na pagdinig—ayon sa kwento—ay siguradong mas mainit, mas magulo, at mas nakakagulat kaysa rito.