Sa Likod ng mga Ngiti: Tuesday Vargas, Buong Tapang na Inilahad ang Laban sa Mental Health at Muntik Nang Pagpapakamatay

 

Sa Likod ng mga Ngiti: Tuesday Vargas, Buong Tapang na Inilahad ang Laban sa Mental Health at Muntik Nang Pagpapakamatay

Kilala si Tuesday Vargas bilang isa sa pinakamahuhusay at pinakamakukulit na komedyante sa industriya ng entertainment sa Pilipinas. Ang kanyang mga nakakatuwang hirit, nakakahawang tawa, at ang kakayahang gawing magaan ang anumang sitwasyon ay naging marka niya sa showbiz. Ngunit sa likod ng mga ngiti, mga biro, at matatag na personalidad, mayroon palang itinatagong madilim at masalimuot na kwento si Tuesday Vargas—isang kwento ng matinding kalungkutan, pagkawala, at pagsubok sa mental health na muntik nang humantong sa isang trahedya. Sa isang nakakaantig na pagbubunyag, buong tapang na ibinahagi ni Tuesday ang kanyang pinakamasakit na karanasan bilang bahagi ng pagdiriwang ng Suicide Prevention Month, na nagbigay sa publiko ng isang mahalagang paalala: ang mga taong nagbibigay sa atin ng kasiyahan ay minsan ang pinakamalungkot sa lahat.

Nagsimula ang pagbabahagi ni Tuesday sa isang malalim na pag-amin na mayroong isang panahon sa kanyang buhay na gusto na niyang sumuko. Isang punto kung saan tila wala nang saysay ang lahat at tanging pagtatapos na lamang ang nakikita niyang solusyon. Ngunit sa kabila ng lahat, nanatili siyang matatag dahil sa kanyang pananampalataya sa Diyos—isang pananampalataya na siyang naging anchor niya sa gitna ng unos. Ang kanyang testimonya ay hindi lamang isang kwento ng pagdurusa, kundi isang pagpapatunay sa kapangyarihan ng pananampalataya na humawak sa kanya nang siya ay malapit nang bumitaw.

 

Tinalakay ni Tuesday ang isang partikular na taon sa kanyang buhay, ang 2023, na tinawag niyang “very dark time.” Sa panahong ito, naranasan niya ang sunod-sunod na pagkawala na nagpabagsak sa kanyang pagkatao. May isang taong mahalaga sa kanya na nagtaksil, na nagdulot hindi lamang ng personal na sakit, kundi pati na rin ng pagkawala ng kanyang yaman, mga koneksyon, at mga kaibigan. Ang mga pangyayaring ito ay nag-iwan sa kanya ng matinding pagdududa sa kanyang sarili. Naramdaman niya na hindi na siya ang dating matapang na Tuesday Vargas na kilala ng lahat. Ang pakiramdam na nawalan siya ng kontrol sa kanyang sariling buhay ay nagtulak sa kanya na mag-isip ng pinakamalalang solusyon—ang pagkawala. Sa kanyang isip, tanging ang pagtatapos ng kanyang buhay ang nag-iisang paraan upang makontrol ang kanyang sitwasyon.

Upang takasan ang mga problemang bumabagabag sa kanya, nagpasya si Tuesday na magtungo sa Amerika para sa isang buwang pananatili. Ang kanyang layunin ay maging abala sa trabaho at iba pang distractions upang hindi niya maramdaman ang sakit. Naisip niya na sa pamamagitan ng pagiging abala, ay makakalimutan niya ang kanyang mga pinagdadaanan. Ngunit, tulad ng karaniwang nangyayari, ang pagtakas ay hindi solusyon. Hindi niya nabigyan ang kanyang sarili ng sapat na oras upang maghilom. Ang sakit ay nanatiling nasa puso niya, gaano man siya kaabala.

Pagkatapos ng kanyang tour, nagpasya si Tuesday na kumuha ng limang araw na pahinga para sa sarili at nagtungo sa Hawaii. Sinubukan niyang gawin ang mga bagay na dating nagbibigay sa kanya ng kaligayahan. Nakipagkita siya sa mga kaibigan at kumain ng mga pagkaing gusto niya. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, ang kalungkutan ay hindi umalis. Nagpatuloy itong bumabagabag sa kanya, na nagpapatunay na ang mental health ay hindi lamang tungkol sa paggawa ng mga bagay na gusto mo, kundi sa pagharap sa mga ugat ng problema.

Naramdaman ni Tuesday ang matinding hirap na mag-open up sa kanyang mga kaibigan. Alam niya na ang bawat isa ay may sariling pinagdadaanan at ayaw niyang maging dagdag na pasanin. At nang subukan niyang magbahagi, ang kanyang mga kaibigan ay tila hindi siya maintindihan. Sa halip na makinig, sinabi nila na hindi siya ang kilala nilang “Tuesday.” Ang mga salitang ito ay lalong nagpabigat sa kanyang kalooban. Ito ay isang paalala na sa pagharap sa mental health issues, ang validasyon ay napakahalaga. Ang hindi pagtanggap ng iyong nararamdaman ay nagdudulot ng higit na sakit at pag-iisa.

Dumating ang pinakamadilim na sandali sa kanyang huling araw sa Hawaii. Ang araw na iyon ay inilaan niya bilang ang kanyang huling araw sa mundo. Habang pinagmamasdan niya ang karagatan at ang ganda ng kalikasan, nagpaalam siya sa mundo. Sa kabila ng kagandahan ng kanyang paligid, hindi niya maramdaman ang kaligayahan. Ang sakit ay nagdulot ng isang matinding ulap sa kanyang isipan na nagtakip sa lahat ng kagandahan.

Pagbalik niya sa kanyang hotel, sumulat siya ng ilang sulat pamamaalam para sa kanyang mga magulang, kapatid, anak, at mga kaibigan. Ginawa niya ang mga paghahanda upang hindi na siya maging pasanin sa kanyang mga mahal sa buhay pagkatapos niyang mawala. Ang bawat salita na kanyang isinulat ay puno ng sakit at panghihinayang, ngunit sa kanyang isip, ito ang pinakamagandang desisyon.

 

Sa isang nakakapanindig-balahibong sandali, tumayo si Tuesday sa dulo ng kanyang balkonahe, handa nang tumalon. Ngunit bago pa niya nagawa ang plano, isang sinag ng araw ang dumapo sa kanya. Naramdaman niya ang isang mainit na yakap, na tila galing mismo sa Diyos, na nagsasabing hindi pa tapos ang kanyang kwento. Sa sandaling iyon, naramdaman niya na mayroon siyang mas malaking layunin sa buhay. Ito ay isang himala na nagbigay sa kanya ng pangalawang pagkakataon at isang pag-asa na ang kanyang buhay ay may saysay pa.

Ang pagbabahagi ni Tuesday sa kanyang kwento ay hindi para lamang sa kanyang sarili. Ito ay isang misyon upang tulungan ang iba na nahaharap din sa parehong laban. Ang kanyang pagiging vulnerable ay isang testamento na ang mga taong nagbibigay sa atin ng kasiyahan at ngiti ay minsan ang pinakanasasaktan. Ang kanyang kwento ay isang mahalagang paalala sa lahat na ang mental health ay isang seryosong isyu na dapat bigyan ng atensyon. Ang kanyang mensahe ay simple ngunit makapangyarihan: ang paghahanap ng tulong, ang pag-open up sa mga pinagkakatiwalaang tao, at ang pananampalataya ay mahalagang mga hakbang upang malagpasan ang pinakamadilim na bahagi ng ating buhay.

Ang kwento ni Tuesday Vargas ay isang patunay na ang buhay ay puno ng mga pagsubok, ngunit mayroon ding mga himala at pag-asa. Sa kabila ng lahat ng sakit at pagkawala, ang kanyang pananampalataya at ang kanyang paghahanap ng layunin ay nagtulak sa kanya na magpatuloy. Ang kanyang pagbabahagi ay nagbigay ng boses sa mga taong takot magsalita at nagbigay ng inspirasyon sa mga taong nasa gitna ng kanilang sariling unos. Ang kanyang kwento ay isang hamon sa atin na maging mas mapagkalinga, mas maunawain, at mas handang makinig sa mga taong nasa paligid natin—lalo na sa mga taong nagbibigay sa atin ng ngiti.