Giyera sa Pulitika: Kabit, Troll Army, at ang Isyu ng Pagtataksil—Bakit Nagkakagulo ang mga Buwaya Habang Palakas si Sara Duterte?
Sa kasalukuyang tanawin ng pulitika sa Pilipinas, tila walang araw na lumilipas nang hindi sumasabog ang isang matinding kontrobersiya. Sa halip na magkaisa upang tugunan ang matitinding problema ng bayan, ang mga pangalan ng matataas na opisyal ay patuloy na nalulubog sa mga akusasyon ng korupsyon, imoralidad, at lantarang pagtataksil. Ang mga pasabog na ito, na madalas inilalabas ng mga vlogger at content creator na direktang nakikipagsapalaran sa mga pulitiko, ay nagpapakita ng isang malinaw na katotohanan: nagsisimula na ang shadow war para sa 2028, at ang mga lumang kasalanan at bagong kalkulasyon ay ginagamit na sandata.
Sa gitna ng kaguluhan, dalawang pangunahing isyu ang nangingibabaw: ang matinding personal na akusasyon laban kay dating Senador at dating Senate President Tito Sotto, at ang politikal na ‘pangangamba’ ng oposisyon sa walang tigil na paglakas ni Bise Presidente Sara Duterte. Higit sa lahat, umiikot ang diskurso sa konsepto ng utang na loob at pagtataksil—isang paksang naglalantad sa baluktot na moralidad ng ilang pinuno.
Ang Pag-atake ni Anjo Yllana: Kabit, Troll Army, at ang Anino ng Korupsyon
Ang pinakamatinding bomba na sumabog sa pulitika ay nagmula sa komento ni Anjo Yllana, isang personalidad na lantaran nang nagpapahayag ng kanyang pagkadismaya sa ilang opisyal. Direkta at walang takot niyang inakusahan si Senador Tito Sotto ng pagkakaroon ng kabit mula pa noong 2013, at mas matindi pa, ang paggamit ng kanyang troll army upang atakehin ang mga kritiko.
Ang akusasyon ng kabit ay hindi lamang isang isyu ng personal na imoralidad; ito ay pumapasok sa larangan ng current affairs dahil sa implikasyon nito sa katapatan at integridad ng isang pampublikong lingkod. Gaya ng matamang pinuna ng mga kritiko, kabilang ang vlogger na naglabas ng balita, ang pagkakaroon ng kabit ay madalas na humahantong sa pagiging gastusin. Ang pagpapanatili ng isa, dalawa, o higit pang karelasyon sa labas ng kasal ay nangangailangan ng malaking pinansyal na pangangailangan, at para sa isang pulitiko, ang chances are ay mapipilitan itong maghanap ng ‘ibang paraan’ upang matustusan ang lifestyle na ito. Dito pumapasok ang kaisipang, “Pag mahilig ka sa babae, magastos. Mapipilitan kang magnakaw.” Ito ay isang nakababahalang konklusyon na nag-uugnay ng personal na kahinaan sa pambansang korupsyon. Kung may kakayahan ang isang pinuno na magtaksil sa kanyang asawa—ang kanyang pinakapinagkakatiwalaan—mas may kakayahan siyang magtaksil sa taong bayan, na siya namang pinaka-inaasahan niyang protektahan.
Ang isyu ng troll army naman ay lalong nagpapalala sa sitwasyon. Ayon sa akusasyon ni Anjo, at gaya ng isiniwalat ng vlogger, ang mga pinupuna ni Sotto ay bigla na lang binabakbakan ng mga bulto ng trolls. Ang mga troll na ito ay tila organisado, may pattern ng pag-atake, at ang ilan pa raw ay may kakaibang pinagmulan (tulad ng pagkakadiskubre sa mga troll na umano’y Vietnamese pa ang profile). Ang paggamit ng troll army ay isang paglabag sa prinsipyo ng malayang pananalita at isang pag-abuso sa pondong pampubliko—kung saan man kinuha ang pondo para sa mga trolls na ito.
Ang pagkakaroon ng troll army ng isang Senador o sinumang pulitiko ay nagpapakita ng isang madilim na patakaran: ang pagpapatahimik at paggigiit ng pananakot sa sinumang naglalabas ng katotohanan. Hindi ito magandang patakaran ng isang lingkod-bayan. Ito ay lantarang pagpapahalaga sa sariling interes kaysa sa pagiging transparent sa taong bayan. Nagiging malaking buwaya ang isang pulitiko hindi lamang dahil sa pagnanakaw ng pera, kundi maging sa pagnanakaw ng katotohanan at malayang diskurso. Ang hamon ngayon ay nananatili: Totoo ba ang akusasyon, at kung hindi, bakit hindi mo ito diretsang sagutin, Tito Sotto?
Ang Takot sa 2028: Trillanes at ang Kalkulasyon Laban kay Sara
Habang umiinit ang isyu ng personal na moralidad, lalong nag-iinit ang paghahanda para sa susunod na eleksyon. Si Senador Antonio Trillanes IV, na kilalang kritiko ng rehimeng Duterte, ay lantaran nang nagpapahayag ng paghahanda para sa 2028, lalo na kung si Sara Duterte ang tatakbo. Ang kanyang pahayag, “Huwag na tayong maglokuhan, Sarah Go sa 2028 for sure, kaya extra effort ako, eh,” ay nagpapakita ng matinding pagkabahala at determinasyon.
Ang punto ng kritiko at vlogger ay malinaw: ang labis na extra effort ni Trillanes at ng kanyang mga kasama, na tinawag na kain tae dahil sa kanilang paninira, ay hindi nagmumula sa malasakit sa bayan kundi sa matinding takot sa puwersa ni Sara Duterte. Ang tanging focus daw ng mga kritiko ay ang manira at magnakaw (sa porma ng paggawa ng ghost projects o iba pang korupsyon), sa halip na tumulong sa paghuli sa mga mastermind nito.
Ang kalkulasyon sa pulitika ay naglalantad ng isang nagkakaisang oposisyon, ang Pula (paksyon ng kasalukuyang nakaupo) at ang Dilaw (ang Liberal Party at mga kaalyado), na tila nagkakaisa dahil sa isang pangkalahatang kaaway: ang pangalan ng Duterte. Kung si Sara Duterte ay pipitsugin lang at walang kwenta, hindi raw kailangang magsama ang mga Pula at Dilaw at kainin ang kanilang mga tae sa isa’t isa. Ang pagkakaisa ng mga kalaban ay ang pinakamalaking patunay ng kanyang napakalaking lakas at popularidad.
Ang vlogger ay mariing nagtatanong kung bakit sina Tulfo at Hontiveros (Ontiberos) ang inaasahang isasabak laban sa Sara-Bong Go tandem. Base sa record-breaking na panalo ni Bong Go sa midterm election na may 26 milyong boto—isang tagumpay na napakahirap maabot habang kalaban ang nakaupong presidente—walang panalo ang sinumang makakatapat sa puwersa ni Sara at Bong Go. Ang mensahe ay hindi na nakatuon ang mga kalaban sa pag-aayos ng bayan, kundi sa pag-aayos ng kanilang istratehiya para sa 2028, at ang istratehiyang iyon ay nakasentro sa paninira at hindi sa plataporma. Ang taong bayan, sa dulo ng lahat, ay hindi interesado sa mga politikal na isyu, kundi sa solusyon sa kanilang pang-araw-araw na problema. Kung ang tanging inaalala ng mga pulitiko ay kung sino ang tatalo kay Sara, ibig sabihin, hindi sila concern sa taong bayan, kundi sa sarili nilang kaligtasan.
Bongbong Marcos: Ang Traydor at ang Utang na Loob na Kinalimutan
Ang pinakamasakit na akusasyon sa artikulong ito ay ang pagtawag kay Pangulong Bongbong Marcos na “traidor” sa pamilya Duterte. Ang pagtataksil na ito, ayon sa vlogger, ay isang masakit na paalala ng utang na loob na kinalimutan.
Ang kritisismo ay nakatuon sa dalawang pangunahing punto: una, ang utang na loob sa pulitika, at pangalawa, ang moral na obligasyon na maging matapat sa isang kaalyado.
Sa aspeto ng utang na loob, paulit-ulit na sinasabi na si Pangulong Marcos ay hindi sana nakaupo sa Malacañang at ang kanyang ama ay hindi sana nakalibing sa Libingan ng mga Bayani kung hindi dahil sa mga hakbang na ginawa ni dating Pangulong Rodrigo Duterte. Ang tagumpay niya sa 2022 ay dahil sa pagtulong ni Sara Duterte at sa pagkakaisa ng Uniteam. Ang larawan ng dalawang tao—ang mga Marcos at ang mga Duterte—ay nagpapakita ng isang alyansang pulitikal na may malalim na kasunduan. Ang katanungan ngayon ay: Bakit mo ito kinalimutan?
Ang pagtataksil ay lalong naging maliwanag sa isyu ng confidential funds ni Bise Presidente Sara Duterte. Sa halip na protektahan ang kanyang kaalyado sa harap ng mga atake sa Kongreso—lalo na tungkol sa isyu ng confidential funds—ay pinabayaan lang daw ni Pangulong Marcos na pakainin sa buwaya ang Bise Presidente. Samantalang noong kapanahunan ni PRRD, nang gusto siyang i-impeach o patalsikin, ang mensahe niya ay “Huwag niyong gagawin ‘yan!” Si Marcos, sa kabilang banda, ay walang kwentang kausap at traidor dahil pinatuloy niya ang proseso at hinayaan ang kanyang bise-presidente na mahirapan.
Ang mga isyu tulad ng pag-iwas umano sa drug test, ang kuwestiyonableng estate tax na may desisyon na ng Korte Suprema, at ang kaliwa’t kanang akusasyon ng korupsyon ay lalong nagpatindi sa kritisismo, nagpapahina sa kanyang moral na awtoridad. Ang lahat ng ito ay naglalantad ng isang pinuno na tila mas inuuna ang kanyang personal na kaligtasan sa pulitika kaysa sa pagtatanggol sa kanyang mga kaalyado. Ito ay nagpapakita ng isang uri ng pulitika kung saan ang loyalty ay walang halaga, at ang personal gain ang pinakamataas na batas.
Konklusyon: Ang Kabulukan at ang Bagong Simula
Ang pulitika sa Pilipinas ay kasalukuyang nakakaranas ng matinding moral crisis. Ang mga isyu ng kabit at troll army ay nagpapakita ng kabulukan sa personal at pampublikong buhay ng mga pulitiko. Ang paghahanda ni Trillanes at ng Dilawan ay nagpapahiwatig ng desperasyon at takot sa kapangyarihan ni Sara Duterte. Ang pagtawag kay Marcos na traidor ay naglalantad ng isang sirang alyansa na magkakaroon ng malaking epekto sa 2028.
Ang mga kontrobersiyang ito ay nagpapakita na ang pulitika ay hindi na tungkol sa pag-aaral ng plataporma kundi sa pag-aaral ng personal na baho ng mga kandidato. Ang mga vlogger at content creator ngayon ang naging bagong fact-checkers at whistleblowers ng bayan.
Sa gitna ng lahat ng kaguluhan, ang tanging lumilitaw na matibay ay ang political will at popular support na mayroon ang pamilya Duterte. Ang kanilang mga kalaban, na pinipilit magsama-sama, ay tila nagpapatunay lamang na sila ay natatakot at hindi sila makahanap ng isang malakas at lehitimong kalaban na kayang tapatan ang puwersa ni Sara Duterte. Ang darating na eleksyon ay hindi magiging labanan ng ideolohiya, kundi ng political survival, kung saan ang kabit, troll army, at pagtataksil ang magiging pangunahing tema. Ang tanong ay: Handa ba ang taong bayan na pakinggan ang lahat ng baho bago bumoto? Sa ngayon, tila iyon na ang kinahinatnan ng ating pambansang diskurso. (1,067 words)
