Ang buong session ng final na ito ay puno ng tensyon at drama habang sina Judd Trump at Ronnie O’Sullivan ay naglalaban para sa titulo. Parehong may matinding karanasan at pambihirang kasanayan sa snooker, kaya’t hindi nakapagtataka na ang kanilang laban ay puno ng mga mahihirap na shots, estratehiya, at mga pagkakataon na nakapagpabago ng takbo ng laro.

Sa simula ng laro, nakita natin kung gaano kaimportante ang bawat frame, at hindi pwedeng maging kampante kahit na may mga pagkakataong nagpapakita ng kalakasan ang bawat manlalaro. Si Trump, na tatlong beses nang naging kampeon ng World Grand Prix, ay nagsimula ng maayos ngunit sa mga susunod na frames, makikita ang tensyon sa kanyang laro. Sa kabilang banda, si Ronnie O’Sullivan, na may dalawang beses na pagiging kampeon, ay ipinakita ang kanyang kakayahan na bumangon mula sa mga pagkatalo, katulad na lang ng unang tatlong frame kung saan tila si Trump na ang may kalamangan.

Sa mga unang bahagi ng laro, ilang beses ay naging mahirap para kay Trump ang paghahanap ng tamang posisyon, at ang mga long pots, na isang malaking bahagi ng kanyang laro, ay hindi pumasok tulad ng inaasahan. Samantalang si O’Sullivan, kahit na ilang beses ay nahirapan, ay patuloy na nagpakita ng kanyang galing sa pag-potential na mga shots. Nakita natin si Ronnie na gumamit ng mga plant shots at long pots na nakatulong sa kanya upang magpatuloy sa laban. Gayunpaman, ang pinakamahalaga ay ang kanyang recovery sa mga pagkakataon ng pagkakamali, kung saan siya ay patuloy na nakahanap ng paraan upang maibalik ang kontrol sa laro.

Habang lumalapit ang laro sa kalahating bahagi, nakapag-adjust si O’Sullivan sa kondisyon ng mesa, na mas mabilis at mahirap kontrolin. Sa mga huling frame, nagsimula siyang magpakita ng kanyang kasanayan, nakuha ang ilang mga break at nagbigay ng impresyon na siya ang magtataglay ng momentum. Hindi pwedeng itanggi na ang laro ay hindi ganap na nagiging paborable kay Trump, na kung saan siya ay nakakaramdam ng pressure, lalo na nang mawala ang kanyang mga pagkakataon sa mga critical shots. Ang ilang pagkakamali sa pag-patakbo ng bola at pagkakasunod ng mga color balls ay nagbigay ng advantage kay O’Sullivan.

Isa sa mga pinakamahalagang sandali ng laro ay nang maging pantay ang score nila, at pareho silang nagkaroon ng pagkakataon na makuha ang advantage. Si Trump, na may ilang pagkakamali sa mga long pots, ay nagpakita ng labis na pagsisikap upang makabawi, ngunit si O’Sullivan, na kilala sa kanyang resiliency at focus, ay patuloy na tinutuklas ang mga tamang diskarte. Ang hindi inaasahang turn of events ay nagsimulang magbigay ng kalamangan kay O’Sullivan.

Sa huling bahagi ng laban, nakikita na parang si O’Sullivan ay mas may kontrol sa laro, at patuloy niyang ipinakita ang mga kahusayan sa pag-pot at pagkuha ng tamang posisyon sa mesa. Ang mga pagkakamali ni Trump, lalo na sa long potting at position play, ay naging sanhi ng kanyang pagbagsak sa mga critical na sandali. Si O’Sullivan, na may hindi matitinag na focus, ay nakuha ang pagkakataon upang gawing pantay ang score at unti-unting magtaglay ng kalamangan.

Ang laban na ito ay hindi lamang patungkol sa mga skill shots, kundi sa mental toughness. Makikita natin na ang karanasan at tiyaga ni O’Sullivan ay naging malaking bahagi sa kanyang pagbalik sa laban, at sa huli ay nagbigay ng malaking pressure kay Trump na mahirapan sa pag-gamit ng kanyang mga standard techniques. Ang session na ito ay puno ng mataas na kalidad ng snooker, ngunit higit pa rito, ipinakita nito ang tunay na diwa ng kumpetisyon sa pagitan ng dalawang magagaling na manlalaro.